ANKARA (CİHAN)- Ankara'da 230 kilo ağırlığındaki obezite hastası Esme Duman, kendisini taşıyacak sedye olmadığı gerekçesiyle hastaneler tarafından tedaviye alınmıyor. Yetkililerden yardım isteyen Esme Duman'ın oğlu Halil Duman, "Hastamız şu haliyle ölüm riskiyle karşı karşıya. Ama işte hastanelerin bizi almaması, hastanelerin bizi kabul etmemesi nedeniyle böyle giderse yakında hastamızı kaybedebiliriz de." dedi.

Ankara Keçiören'de yaşayan Esme Duman yaklaşık 6 yıldır obezite hastası. 3 aydır hastalığın etkisini arttırmasıyla yürüyemiyor. Bir süre yoğun bakım ünitesinde kalan Duman, şimdi yaklaşık 230 kilo ağırlığında. Cihan Haber Ajansı (Cihan) muhabirine konuyla ilgili açıklamalarda bulunan oğlu Halil Duman'ın iddiasına göre hastaneler annesini tedaviye yanaşmıyor ya da 'onu taşıyacak sedyemiz yok' deyip kabul etmiyor.

Annesini geçen ay hastaneye kaldırdıklarını belirten Halil Duman, "Annem yaklaşık 5-6 yıldır obezite hastası. Yaklaşık 3 aydır hasta, tamamıyla yatağa düştü. Geçen ay acile kaldırdık. Numune Hastanesi'ne götürdük bizi orada acilden almadılar. Acilden almamaların sebebi, 'burada bizim kalp göğüs hastalıkları bölümümüz yok' dediler ve bizi almadılar. Oradan Yüksek İhtisas'a gittik, orası da bölüm olmadığı için kabul etmedi. Oradan da Hacettepe'ye gittik. Hacettepe'nin acilinden annemi giriş yaptırdık. Giriş yaptıktan sonra orada 13 gün yoğun bakımda tedavi gördü. Onkoloji Hastanesi'nin dâhiliye polikliniğinde. Oradan da çıkalı yaklaşık 10 gün oldu. Annem bu sefer tamamıyla elden ayaktan kesildi. Yürüyemiyor. Yürüyemediği için de de tedavisi olmak zorunda." dedi.

"BU HASTAYI TAŞIYACAK SEDYEMİZ YOK"

Annesini hastaneye götüremediği için kendisinin doktorların yanına gittiğini söyleyen Duman, "Çoğu devlet hastanesine gittim doktorlarla konuştum, onlardan bilgi almak istedim. 'Böyle bir hastam var, hastamı kabul eder misin?' dedim. 'Biz bu şekilde bu hastayı kabul edemeyiz' dediler. Geçen gittim Numune Hastanesi'nde bir doktorla konuştum. Ankara'nın en iyi obezite merkezi, bir numara hastanesi. Doktora dedim böyle böyle benim bir hastam var, hastamın yatırılmasını istiyorum, tedavi olmasını istiyorum dedim. Bana şöyle bir cevap verdiler: 'Sedyemiz yok, bu hastayı taşıyacak sedyemiz yok, bu hastayla ilgili röntgenimiz yok, yeterli teçhizatımız olmadığı için biz bu hastayı kesinlikle kabul edemeyiz, ancak üniversite hastanesi olur' dediler. Hacettepe'de obezite bölümü yok dediler. Gazi Hastanesi'ne gittim doktorla konuşayım dedim doktor da aynı şekilde 'biz kabul edemeyiz' dedi. Özel kliniğe gittim konuştum. Aynı bu şekil hiçbir hastane hastamı kabul etmiyor. Yani şu konumda çaresiz kaldık. En azından yetkililer çıkıp da anneme şu konumda sahip çıkmalarını, destek çıkmalarını istiyorum ve bu kilolardan biran önce sağlığına kavuşmasını istiyorum. Tedavinin mümkün olduğu ancak seslerini duyuramadıklarını söyleyen Duman, "Tedavisi mümkün, sadece o obezite merkezleri var. Orada tedavisi mümkün ama tabi sesimizi duyuramadığımız için ya da hastanede belli bir doktorla konuştuğumuz için doktorlar bizi kabul etmiyorlar. Neyi kabul etmiyorlar ben de bilmiyorum." şeklinde konuştu.

"SAĞLIK BAKANLIĞI'NI ARADIM"

Böyle gitmesi durumda annesini kaybedeceğini belirten Duman, "Hastalığı böyle giderse hastamız fazla yaşayamaz, hastamız şuan şu haliyle ölüm riskiyle karşı karşıya. Ama işte hastanelerin bizi almaması hastanelerin bizi kabul etmemesi böyle giderse yakında hastamızı kaybedebiliriz de. Bunu zaten yoğun bakımdaki doktorlar da söyledi, biran önce obezitenin tedavi edilmesi gerekiyor. Ankara'nın bir numarası Numune diyorlar, Numune'ye gittik o da bizi şu konumda almadı. Hangi hastaneye gideceğiz? Hastaneye gitmek için doktordan bir torpil lazım, doktordan en azından bir şey yapmak gerek. Hastamızı bu şekil hastaneye götürüyorum, ambulansla götürüyorum. Hastamız yıpranıyor, yoruluyor. Götürülüp getirilmesi bile yani hastamızı mahvediyor. O yüzden hastamızın herhangi bir klinikte ya da hastaneye yatırılıp tedavi edilmesi gerekiyor. Tedavisinin olması gerekiyor mutlaka. En azından bu konuda yetkililerden ricam hastama sahip çıksınlar. Ya bu kadar Türkiye'de hastalık çaresiz değildir herhalde. En azından çıkıp da birilerinin bir şey yapması gerekiyor. Sağlık Bakanlığı'nı aradım, aramadığım yer kalmadı. Yani başvurmadığı yer kalmadı ama hiçbir yerden çare bulamadım. Çareyi en son sizde buldum. Yani artık çıkıp da sesimizi duyurmakta kaldı. Başka bir alternatifimiz kalmadı." ifadelerini kullandı.

"230 KİLO İLE HASTANE HASTANE DOLAŞTIRAMIYORUZ"

Annesinin 230 olduğunu belirten Duman, "Annemin kilosu şuanda 230 kilo. Şu anda yürüyemiyor, yaklaşık 2 aydan beri yürüyemiyor. Önceden kendi gelip bizim yardımımızla yürüyebiliyordu. Ama şuanda tamamıyla yatalak. Zaten kendisinin yüzde 55 engelli raporu da var. Şuanda bunun tedavisinin olması imkansız, ya da gidip de hastane hastane dolaşması imkansız çünkü yürüyemiyor. Buna göre sandalye bulamıyorsun sedye bulamıyorsun en azından böyle hastalar için belirli bir hastane olsa direk götürüp yatırıp tedavisi mümkün olabilir. Ama götürüp bu şekilde hastane poliklinik poliklinik gezdiremiyoruz. Hasta 2 cihaza bağlı yaşıyor. Hastayı 5 kişiyle kaldıramıyoruz. Bu kiloda bu hastayı götürüp hastane hastane gezdirmek de hastayı kaybetmek manasına gelir." diye konuştu.

"KURBAN OLURUM YARDIMCI OLUN, YÜRÜMEK İSTİYORUM"

2 solunum cihazına bağlı yaşayan ve Türkçe bilmediği için konuşmakta zorluk çeken Esme Duman ise oğlunun yardımıyla şunları söyledi: "Ben hastayım. Yürüyemiyorum. Tedavi olmak istiyorum. Yetkililerden yardımcı olmalarını istiyorum. Tedavi olmak istiyorum. Yürüyemiyorum. Yürümek istiyorum. Doktorlardan rica ediyorum. Hastanelerden birisi bana sahip çıksın. Hastaneler benim sesimi duysunlar. Kurban olurum, yardımcı olun. Yürümek istiyorum." CİHAN