Alman Max Planck Demografik Araştırmalar Enstitüsü tarafından yayınlanan araştırma dünya genelinde insanların akraba sayısının azaldığına dikkat çekti.

Rostock merkezli enstitünün bugün açıkladığı araştırma sonuçlarına göre, bir insanın akrabalarının sayısı gelecekte muhtemelen yüzde 35 daha az olacak. Araştırmada 1950 yılında 65 yaşında bir kadının hayatta olan akraba sayısının ortalama 41 olduğu belirtilirken 2095 yılında aynı yaşta bir kadının akraba sayısının sadece 25 olacağı ifade edildi.

Araştırmayı yürüten Diego Alburez-Gutierrez, "Dünyanın bütün bölgelerinde ailelerin toplam sayısının sürekli olarak azalacağını tahmin ediyoruz" değerlendirmesini yaptı.

Buenos Aires ve Amsterdam'daki üniversitelerin iş birliği ile yürütülen araştırma, dünya genelinde insanların akrabalık ilişkilerinin gelişimine dair öngörüler içeriyor. Demografik değişimin gelecekte akrabalık durumunu nasıl etkileyeceği sorusunun yöneltildiği araştırmada, Birleşmiş Milletlerin nüfus gelişimine ilişkin verileri ile tahminlerinin analizi yapıldı.



Alburez-Gutierrez, günümüzde de ailelerin görece küçük olduğu Kuzey Amerika ve Avrupa'da ise değişimin daha az olmasını beklediklerini söyledi. Buna göre, 65 yaşında bir kadının 1950 yılında 25 akrabası varken, 2095 yılında akraba sayısının 15,9'a gerileyeceği tahmin ediliyor.

Araştırmada, büyükanne ve büyükbabalar, ebeveynler, çocuklar, torunlar, torunların çocukları, teyzeler, amcalar, yeğenler, kardeşler ve kuzenlerden oluşan aile üyesi sayılarının dünya genelinde 2095'te büyük ölçüde eşitleneceği öngörüsüne yer verildi. Ailelerin en kalabalık olduğu ülke olan Zimbabve ile ailelerde üye sayısının en düşük olduğu ülke olan İtalya arasındaki fark 1950'de 63 olarak belirlenirken, 2095 yılında bu farkın sadece 11 olacağı öngörülüyor.

Alburez-Gutierrez, araştırmadan elde ettikleri sonuçların akrabalardan alınabilecek desteğin dünya genelinde azaldığını gösterdiğini ifade etti. Aile üyelerinin sayıları azalırken aynı zamanda akrabaların daha yaşlı olacağına dikkat çeken Alburez-Gutierrez, büyükanne ve büyükbabaların çocukların bakımına destek olabileceğini, ancak bir yandan da kendilerinin bakıma muhtaç duruma gelebileceğine dikkat çekti.

Bu nedenle de araştırmada insanlara sosyal açıdan destek olabilecek sistemlere yatırım yapılmasının şart olduğu vurgulandı. Dünya nüfusunun önemli bir bölümünün sosyal destek sistemlerine erişiminin olmadığı belirtilerek bu insanlar için sosyal destek ile yaşlıların bakımı açısından aile ilişkilerinin önemli bir kaynak olduğu, muhtemelen gelecekte de bu durumun devam edeceği öngörüsüne yer verildi.