AKP’liler 15 Temmuz’da yaptıkları “hakikatı karartma” hatasını deprem sonrası bir kez daha tekrar ediyor. Ancak bu kez giden can 251 değil, uzmanların ifadelerine göre maalesef 100 binin üzerinde. Hata dediğime de bakmayın, aynı hata sistematik olarak tekrar ediliyorsa, o artık bir hata değil, bir karakter, bir anlayıştır. 

Peki, “Tek Adam” sistemi yüzünden kendi akrabalarından dahi birçok yakınını kaybeden AKP’liler, neden sürekli aynı hatayı yapıyor? Neden gerçeğin peşine düşmüyorlar?

Depremde can kayıplarının bu denli yüksek olmasının başlıca iki sebebi var. İlki Erdoğan’ın beton üzerine kurduğu rantiyeci müteahhit saltanatı, diğeri ise deprem sonrası devletin adeta donup kalması, kımıldayamaması, arama kurtarma çalışmalarının çok geç ve yetersiz şekilde başlaması. 

Rantiyeci müteahhit saltanatını hepimiz biliyoruz. Millete küfreden Mehmet Cengiz’ler hazine garantili ihalelerle çok para kazansın ve sonra Erdoğan onları “kucağına düşürsün” diye bir beton imparatorluğu oluşturuldu. Kupon arazileri de parsel parsel takip etti Erdoğan.

Beton imparatorluğu daha çok büyüsün ve kısmen de oya tahvil olsun diye imar afları getirdi peşi sıra Erdoğan. Seçim mitinglerinde “Müjde” diyerek duyurdu. Çıkarılan her imar affı aslında binlerce insanın ölüm fermanıydı.

Can kaybının yüksek olmasının ikinci sebebi ise, ifade ettiğim üzere devletin deprem sonrası olduğu yerde donup kalmasıydı. Erdoğan bütün puanları kurdurduğu AFAD, yani kendisi toplasın diye, başta TSK olmak üzere diğer kurum ve kuruluşların deprem bölgesine müdahale etmesine izin vermedi. Enkaz altında kalan on binlerce insan, maalesef bu yüzden ölüme terk edildi.

“Devlet enkaz altında kaldı” dedim ama aslında yeni bir durum da değil bu hal. “Devletin çöktüğü net bir şekilde ortaya çıktı” demek daha doğru olur. Türkiye son depremde, Erdoğan’ın 15 Temmuz tiyatrosu sonrasında devleti kendi nefsine ve zevkine göre dizayn etmesinin, devleti çökertmesinin ve kurduğu dikta sisteminin faturasını ödedi.

Ancak hakikat gün gibi ortada olmasına rağmen, AKP’lilerin önemli bir kısmı ilk andan itibaren sadece siyasi hesap yapıyor. Muhaliflere eleştirmesinler diye “Siyaset yapmayın” derken, kendileri siyasetin en kallavisini yapıyor. İktidarı yıpratmak için depremi fırsat bilerek gerçekleri manipüle etmek ne kadar menfi siyaset yapmaksa, iktidar yıpranmasın diye gerçekleri konuşmamak, hakikati karartmaya çalışmak ve medya mecralarını kapatmak da dibine kadar siyaset yapmaktır. 

İşte AKP’liler tam da bunu yapıyor. Peki neden? Devleti çok sevdiklerinden mi? Elbette değil. Kimi zaman AKP’liler “Eskiden “tağut” dedikleri devlete şimdi tapıyorlar” şeklinde yorumlar görüyorum sosyal medyada. Ben bahsedilen o AKP’lilerin devlete taptıklarını hiç sanmıyorum.

Erdoğan’ı çok sevdiklerinden mi? O da değil zannımca. 7 Haziran 2015 genel seçimleri ve kısmen de 2019 yerel seçimlerinden sonra oluşan tabloyu hatırlayın. İktidarı kaybettirdiği görüldüğünde, nasıl da çok sert eleştirmişlerdi Erdoğan’ı. Kitlesinin nezdinde, iktidar gücünü elinde bulundurduğu sürece itibar sahibi Erdoğan. O da bu gerçeğin tam olarak farkında.

Genelleme yapmıyorum; kaleme aldığım bu yazının konusu olan AKP’liler, 15 Temmuz’dan sonra yaptıkları gibi, son deprem felaketinde de hakikatin üstünü örtmek için ellerinden geleni yapıyorlar. Gerçeği karartmaya çalışmalarının sebebi ne devlete tapmaları ne de Erdoğan’ı çok sevmeleri.

Onların derdi sadece taparcasına bağlı oldukları iktidarı elinde bulundurma ve iktidarın parçası olma hırsı. 15 Temmuz’da yüzlerce insan ölmüş, depremde on binlerce insan hayatını kaybetmiş; ne Erdoğan’ın ne de onların umurunda!

 

Söz konusu iktidarsa, gerisi teferruattır onlar için.