(...)

Erdoğan'ın da “başkanlık fikri”nden vazgeçmeyeceği anlaşılıyor. Erdoğan'ın başkan olmak istemesi anlaşılabilir bir şey. Tek şart başkanlığın ne olduğu konusunun geniş katılımlı müzakere ile iyice anlaşılması, temel bir sistem değişikliğinin olup bittilere getirilmemesidir. Bu konuda Erdoğan'a en büyük desteği AK Parti verebilir. Benim önerim şu:

a) Diyelim ki 1 Kasım'da AK Parti tek başına iktidar oldu. Hemen yapması gereken başkanlığı geniş kamuoyu nezdinde, medyada, akademik çevrelerde tartışmaya açması ve bunu temel bir anayasa değişikliği çerçevesinde hayata geçirmesi. Elde edeceği Meclis çoğunluğuyla sistem değişikliğine gidecek olsa, genel rıza alınmadığından kutuplaşma ve çatışma derinleşerek devam edecektir.

b) Diyelim ki, tek başına iktidar olamadı, o zaman da anlaşabileceği partiyle yine “yeni bir anayasa yapma şartıyla” hükümet kurmalıdır. Yeni ve özgürlükçü bir anayasa, siyaseti askeri veya sivil vesayetten kurtarır. Yapım sürecinde “başkanlık” da müzakere edilir, kabul görürse halkoyuna sunulur. İcab ve kabule dayalı yeni bir toplumsal sözleşme (sosyo politik nikâh) akdedilmedikçe Kürt ve Alevi meselesi çözülmez, cemaat-hükümet gerilimi sona ermez;  bozulmakta olan sosyal barış korunamaz.

1 Kasım seçimleri belki de son şansımızdır. Ben AK Partililerin yerinde olsam, seçim kampanyasını “yeni anayasa” üzerine kurardım! Top AK Parti'de!