Seçime bir gün kala son bir yazı yazmak istedim. Dolaysız olarak siyasal değil, ama ekolojik/çevresel bir yazıcık. Çünkü bu konular gazetelerde belli bölçüde yer bulsalar da, sonuç olarak durumun ciddiyeti, giderek vahameti tümüyle anlaşılmış değil.

Ak Parti’nin Türkiye’ye bir zehirli armağanı, bence bir yandan imar olayını tam anlamıyla ranta yönelik biçimde ele alıp kendisine geniş bir imar rantçıları gurubu oluşturma ve siyasal egemenliğini bu sermaye tabanına dayama denemesi oldu. Öylesine ki, özellikle İstanbul’un her karış toprağı talana açıldı, tarihsel ve doğal güzellikleri önce birer-ikişer, sonra artık çıldırmış bir tempoyla feda edilmeye başlandı.

Bunun kaçınılmaz bir uzantısı olarak, Ak Parti insanoğlunun, herkesin ve hepimizin içinde yatan o kör hırsı, elimizdekini olabildiğince değerlendirmek, tüm toplumsal kaygıları biryana atarak paraya tahvil etmek dürtüsünü ayaklandırdı. Öylesine ki, artık çok azımızda tarihi ve doğayı koruma düşüncesi, çıkar sağlama dürtüsüne galip gelebiliyor Ve ülke görülmemiş bir yağmaya tümüyle açık biçimde, boynu bükük bekliyor.

(...)