Artı Gerçek'ten Rıfat Doğan'ın haberine göre Piar Araştırma Şirketi Başkanı Kadir Atalay, gündemdeki yeni parti tartışmalarını değerlendirdi. 

Yeni partilerin olası erken seçimdeki oy oranlarına ilişkin “bugün, henüz adı geçen yeni partiler kurulmamışken yaptığımız anket çalışmalarında Babacan’ın %8-9lar civarı, Davutoğlu’nun da % 3 civarı bir oy alacağı görülüyor” ifadelerini kullanan Piar Araştırma şirketi Başkanı Kadir Atalay göre  “Davutoğlu aldığı oyların neredeyse tümünü AK Parti’den alırken, Babacan ise 5 puan civarında bir oyu AK Parti tabanından alacak gibi görülüyor” değerlendirmesinde bulundu. 

Burada temel unsur şüphesiz ki, kurucu değerlerden uzaklaşılmasıdır. Sayacağımız diğer sebepleri bu başlık altında değerlendirmemiz doğru olacaktır. Örneğin hem parti içerisinde hem de genel uygulamalarda adalet ve liyakatin bittiği inancı. Partinin kurucu kadroları, sonradan partiye katılanların çoğunu liyakatsiz, halktan uzak, kibirli ve çıkar odaklı görmekte. Bunu yaptıkları açıklamalardan anlayabiliyoruz.

Erdoğan’ın, partiye sonradan katılan bu gurupları himayesine alıp kendilerini dışlamalarını hazmedemediler. İttifak ortağı olan MHP’nin, AK Parti’nin önceki dönemlerini aşağılaması, Davutoğlu, Gül gibi isimlere lakap takarak her hafta basın toplantısında vurmasına ses çıkarmaması ise bu kadrolar için bardağı taşıran damla oldu.

Erdoğan eski arkadaşları yerine Bahçeli ve Perinçek’i tercih etti. 

Bir de, parti ve devlet yönetiminde yer almayan bu gurup, AK Parti iktidarının hatalarına halen ortak görülüyor olmaktan bıktı. Yaşanan ayrılıklar, iktidarın yıpranmışlığından ve yanlış politikalarından kaynaklanan sorumluluğu da üzerlerinden atmalarını sağlayacaktır.

Elbette. Davutoğlu, eleştirilerinin ve partiyi düzeltme çabalarının sonuçsuz kaldığını görünce istifasını verdi. Bu istifanın ardından AK Parti’de hızlanan bir istifalar zincirinin başlamasının nedeni de, Davutoğlu’nun genel başkanlığı döneminde teşkilat yapısını etkin kullanması ve kendisine bağlı teşkilatlar oluşturmasıdır. Şimdi, AK Parti teşkilatları içerisinde Davutoğlu’na bağlı, ya da yaptığı eleştirileri haklı bulan kesimler istifalarını vererek çözülme sürecini destekliyor.

Kısacası, Davutoğlu için düzeltme evresi bitti, devirme evresi başlıyor.

Her siyasi partinin gelecek vizyonunda iktidar olmak vardır. Eğer iktidar başarısız olursa, toplum başarı vadeden farklı bir partiyi iktidara taşır. Türkiye’de bu anlamda bir sıkışmışlık görüyoruz. Başkanlık sistemine geçiş ile ekonomik ve demokratik alanda sıçrama vadeden iktidar, toplumun beklentilerini karşılayamadı ve şikayetler artmaya başladı. Muhalefet partileri ise bu durumu lehlerine çevirebilmek için medyada yeterince görünür olamamaktan dolayı seçmene ulaşamıyorlar. Yani hem hükümet başkanlık sistemi için verdiği sözleri tutamadığından iktidarını korumakta zorlanıyor, hem de muhalefet, medyada söz alamadığı için iktidar olmakta zorlanıyor. Aslında yaşanan savrulmanın veya süreğen hale gelen krizlerin sebebi de bu. Siyaset alanı çıkış yolu bulamıyor.

Davutoğlu uzun süre AK Parti içerisinde siyaset yaptığından dolayı hem eksikliklerini hem de zayıf noktalarını iyi biliyor. Davutoğlu için siyasi rakip AK Parti ve Cumhur İttifakı’dır. Zira iktidar sahibi onlardır ve Davutoğlu bu iktidarın siyaset biçiminin ülkeye katkı sağlamadığı gibi zararlı olduğunu düşünüyor. Bu durumda Davutoğlu’nun öncelikli amacı iktidarı devirmek olacaktır çünkü ittifak yasası gereği % kaç oy alırsa alsın, içinde bulunacağı ittifakın iktidarı kazanması halinde Davutoğlu da kendisini ve seçmenini iktidar ortağı olarak temsil etme şansı bulacaktır.

Bunun için her siyasi parti kendisini seçmene överek anlatırken rakiplerini de yıpratma yoluna gider ki destek bulmakta zorlansın. Bu siyasette zaten süregelen, yıllardır izlediğimiz bir süreç olarak karşımızda duruyor. Bundan dolayı önümüzdeki dönemde Davutoğlu’nun sık sık iktidara karşı vurucu cümleler ile sert bir siyaset yaptığını gözlemleyeceğiz.

Böyle bir kabiliyeti olduğunu AK Parti’nin 18 yıllık iktidarındaki uygulamalarından görebiliyoruz. Peki bunu yapabilir mi? derseniz, bugünkü uygulamalara bakarak çok zor olduğunu söyleyebilirim. Zira iktidarın, oy kayıplarını önlemek ya da kaybettiği oyları geri kazanabilmek için toplum ile uzlaşması gerekir. Bugün yürüttüğü politikalar itibariyle iktidar uzlaşmadan değil, kutuplaşmadan besleniyor. 

Bu da, karşı bloktan oy almasını engelliyor. Çünkü muhalif blok partileri, uzun zamandır iktidar tarafından hem hakarete uğruyor, hem de çeşitli suçlamalar ile kriminalize edilmeye çalışılıyor. Bu siyaset yapısı, iktidarın kendi tabanını bir arada tutmaya yönelik olmakla, muhalif tabanı da muhalefette kenetleyerek, oy geçişkenliğini neredeyse sıfırlamakta. Bu durumda iktidarın kaybettiği seçmeni geri kazanması için ekonomik sıçrama yapması gerekir. Sanayi üretimi ve tarımsal üretim olmadan böyle bir kalkınma da pek mümkün görülmüyor.

Normalde, devlette ya da parti içerisinde, olası sorunların çözülmesinde sorumluluk alabilecek, liyakat sahibi, işinin ehli kadrolar olması, birçok sorunun topluma yansımadan çözülmesine olanak sağlar. Liyakat sahibi kadroların önemi de burada ortaya çıkıyor.

Erdoğan ise hem devleti, hem de partiyi tek başına yönetmeye çalışıyor. Bu, tek bir kişinin kolaylıkla başa çıkabileceği bir durum değil. Ayrıca kulislerde, Cumhurbaşkanının etrafının aile ve yakın çevresi ile örüldüğü, var olan sorunların çoğundan haberdar olmadığı konuşuluyor. Bu da,  “ülkeyi iyi yönetelim” motivasyonu yerine, “nasıl olursa olsun yönetelim” motivasyonu ile hareket edildiği algısı oluşturuyor.

Hayır, bunun bir etkisi olmaz çünkü ne Abdülhamit Gül'ün ne de kendisine yakın olduğu söylenen Numan Kurtulmuş'un tabanda büyük bir etkisi yok. Kaldı ki AKP içindeki yaygın görüş, Pelikan=Albayrak, Albayrak = Erdoğan. Bu yapıdan rahatsız olduğu için ayrılacak olanlar zaten, en azından fikren ayrıldı.

Revizyon olabilir ama sistem değişikliği olmaz. Revizyon ülkenin sorunlarına da AK Parti’deki erimeye de çare olmaz zaten. Çünkü asıl problem sistemin kendisi. Tüm kararları tepedeki tek adamın aldığı, güç ve algı ile yürütülen bir yönetim şekli Türkiye'nin kodlarına uymuyor.

Erken seçim için iki şeyin başarılmış olması gerekli; 

1-Ekonomi düzelmeli 

2- Rakip ittifak bölünmeli 

Bunların ikisi de başarılamadı, kısa vadede de başarılamayacak, çünkü ekonomi düzelse bile asla eskisi gibi olmayacak, örneğin elektrik, doğalgaz vs ucuzlamayacak. Karşı ittifakı yıkmak ise imkansız, çünkü karşı ittifak dünya görüşleri, siyasal okumaları ortak olduğu için bir araya gelmedi, iktidarı değiştirmek için bir araya geldi. Bu bir taban ittifakı ve tabanın tek motivasyonu Erdoğan'ı iktidardan indirmek. Erdoğan inmedikçe tabanın hedefi hep o olacak ve partilerden biri ayrılsa da seçmenleri yine Erdoğan karşısında bütün olarak oy kullanacak.

Evet, elbette oy kopartacaklar. Davutoğlu şimdilik 2-3 puan taban desteğine sahip ve bunu artırabilir, bu oyun neredeyse tamamını AK Parti’den alıyor. Babacan 8-9 puan taban oyuna sahip ve bunun 4,5 puanını AK Parti’den alıyor. Zaten oylarının büyüklüğünden ziyade, Cumhur İttifakı’nı %50’nin altına düşürebilecekler mi düşüremeyecekler mi konusu daha önemli. Bunu başaracak potansiyelleri var.