1977 yılında Ohio Eyalet Üniversitesi’nin Big Ear radyo teleskopu, uzaydan gelen sıra dışı bir sinyali kaydetti. Sagittarius takımyıldızı civarından gelen bu sinyal, arka plandaki uzay uğultusundan tam 30 kat daha güçlüydü ve bu olağanüstü radyo dalgaları 1.420 megahertz frekansında kaydedildi. 

Bu frekansın, evrendeki en bol bulunan element olan hidrojenin yaydığı frekans olması nedeniyle, birçok astronom, sinyalin kasıtlı olarak Dünya’ya gönderildiğini düşündü. Bu sıradışı sinyal, sinyali keşfeden astronom Jerry Ehman’in çıktının üzerine yazdığı “Wow!” notu nedeniyle “Wow! Sinyali” olarak anılmaya başlandı.

Yaklaşık 50 yıl boyunca bu sinyalin ne olduğu tam olarak anlaşılamadı. Uzaylılardan gelen bir mesaj olabileceği iddiaları bilim çevrelerinde uzun süre tartışıldı. Ancak Porto Riko Üniversitesi’nden astrobiyolog Abel Méndez ve ekibi, sinyalin nadir bir uzay olayı olabileceğini öne sürerek uzaylı teorilerine karşı çıktı. Yeni bir araştırmaya göre, güçlü manyetik yıldızlar, yani magnetarlar, bir hidrojen bulutuna çarparak bu tür güçlü sinyalleri oluşturabilir. Magnetarlar, ölen yıldızların aşırı yoğun çekirdekleridir ve çok güçlü radyasyon patlamaları yayabilirler. Bilim insanları, 1977’de Big Ear teleskopunun tam da bu tür bir hidrojen bulutuna yöneldiğini öne sürüyor.

Méndez ve ekibi, bu hipotezi Arecibo Gözlemevi'nden 2020 yılında toplanan veriler üzerinde çalışırken tesadüfen buldu. Çalışmaları sırasında “Wow!” sinyaline çok benzeyen 8 farklı sinyal keşfettiler. Bu sinyaller, tıpkı Wow! sinyali gibi 1.420 megahertz frekansına yakındı, ancak daha zayıftı. Araştırmacılar, bu sinyallerin doğrudan bir magnetar ile bağlantılı olmadığını düşündükleri için bu kadar zayıf olduklarını belirtiyorlar. Ancak bu veriler, Wow! sinyalinin bir uzaylı mesajı değil, olağandışı bir doğa olayı olabileceğine işaret ediyor.