Ekonomist Semih Ardıç AKP'nin son planı otomotiv bakanlığı kurulmasını değerlendirdi... TR724.com'daki yazısında Ardıç Dünyanın en çok otomobil satan Almanya'nın böyle bir bakanlığı yokken satılan her sıfır model 100 otomobilden 77’sinin ithal olduğu Türkiye’de bakanlık kurulmasının acayipliğine dikkat çekti... 

Bir bu eksikti. Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP), satılan her sıfır model 100 otomobilden 77’sinin ithal olduğu Türkiye’de yeni bir bakanlık kurmak için kolları sıvamış. Bakanlık sayesinde otomotiv sanayii şaha kalkacakmış.

Sanayi Bakanlığı kâfi değilmiş. Yerli otomobil ancak münhasır bakanlık çatısı altında imal edilebilirmiş. Aynı mantıkla yerli piyade tüfeği için de bakanlık lazım gelir. Otomotive hususî bakanlık teklif edenler herhalde yerli top ve tüfek hedefine Millî Savunma Bakanlığı ile gidilemez demek istiyor.

‘Müjdeli’ haber, iktidarın yarı resmî gazetesi Sabah’ta ‘içeriden bilgiler’ vermesiyle meşhur Dilek Güngör’den geldi. Sözü eğip bükmeden söyleyeceğim… Marifet bakanlık tabelasında olsaydı keşke. Millet hangi mevzularda dertliyse o kadar bakanlık mı kurulacak?

Haddi zatında Çevre ve Şehircilik Bakanlığı kuruldu da ne oldu? İstanbul ve Bursa gibi tarihî dokusu ile öne çıkan şehirleri bile muhafaza etmekten aciz bir bakanlık olsa ne olmasa ne! İstanbul beton çölüne dönerken, İstanbul Zeytinburnu’nda sahile dikilen üç kule, mimarî şaheserlerden Sultan Ahmet Camiî’nin minarelerinin ortasına hançer gibi saplanırken Çevre Bakanlığı da suç mahallindeydi.

Tarihî doku ve İstanbul’un silüeti katledilirken Çevre ve Kültür bakanlıkları olup biteni sadece seyretmedi, bilakis suça bizzat iştirak etti.

Bunun içindir ki AKP lideri Recep Tayyip Erdoğan’ın imam-hatip lisesinden sınıf arkadaşı Mesut Toprak, 16:9 Projesi’nde 1+1 daireleri 800 bin liradan sattı. İstanbul’un yüz karası o üçüz kulelerin deniz manzaralı dairelerinin hükûmetten bazı isimlere cazip indirimlerle takdim edildiği iddiaları tekzip edilmedi.

Tarım, Orman ve Su İşleri’ne baktığı söylenen bakanlıkların gözü önünde Karadeniz’in gür akan dereleri üç-beş megawatt elektrik için kurutuldu. Karadeniz’in incisi Uzungöl AKP’nin devr-i iktidarında ucubeye döndü, zeytinlikler dozerlerle talan edildi.

Hatta projelere itiraz eden halk bizzat bahsi geçen bakanlıkların avukatları tarafından mahkemelere şikâyet edildi. Demokratik haklarını kullanan ve çevre için eylem yapanlar ‘terörist’ veya ‘darbeci’ gibi ağır ithamlara maruz kaldı. 2013 senesinde İstanbul Taksim’de Gezi Parkı’nda ‘ağaçlar kesilmesin’ diye direnenler ‘darbecilikten’ muhakeme edildi.

2018 senesine ait merkezî idare bütçesi Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde (TBMM) müzakere edilirken kürsüye çıkan CHP Denizli Milletvekili Melike Basmacı’nın konuşmasını hatırladım. Basmacı, bakanlıkların halktan toplanan vergilerin karşılığını vermekten aciz olduğunu ifade ettiği ve mizahî unsurlarla süslediği o konuşmasıyla fazla söze hacet bırakmıyor.

Seyretmeyenler ya da tekrar hatırlamak isteyenler (https://youtu.be/g_VysS3AD2I) linkine tıklayabilir. Basmacı, 8 dakika 48 saniyelik konuşmasında Türkiye’nin hal-i pür melalini gayet akıcı bir üslupla hülâsa ediyor.

‘Bakanlık’ demek yeni bina, bakan, bakan muavini, müsteşar, genel müdür, daire başkanları, şehir ve ilçe teşkilatlarında istihdam edilecek yüzlerce amir, binlerce memur demek.

Hal-i hazırda 1 başbakan, 5 Başbakan Yardımcısı ve 21 bakan olmak üzere 27 kişiden müteşekkil bakanlar kurulu bile formaliteden ibaret. Zira Anayasa rafa kaldırıldı. Fiilî başkanlığın keyfini süren AKP lideri ve Reis-i Cumhur Recep Tayyip Erdoğan ne diyorsa o anında icra ediliyor.

Akşam televizyon ekranından, “Bizim zamanımızda imtihan mı vardı?” diyor, sabah Millî Eğitim Bakanlığı sil baştan sistem ilan ediyor. Yüz binlerce hazırlık kitabı da hurda kâğıt olarak geri dönüşüme gönderiliyor. Talebe, muallim ve velilerin kafa karışıklığının, manevî kayıplarının yanında Türkiye’nin hurda kâğıttan mütevellit zararı hafif kalır.

Hal böyle iken bakanlık sayısını artırmak kime, ne fayda getirecek? Türkiye’nin yaklaşık 25 milyar ABD Doları tutarındaki otomotiv ihracatını aynı sektörde ona katlayan (244,3 milyar dolar) Federal Almanya’nın ihtiyaç duymadığı bir bakanlık fikrinin mucidi kimdir? Cevabı hakikaten merak ediyorum.

25 Aralık 1991’de dağılan Sovyetler Birliği (SSCB) haricinde otomotiv bakanlığı macerasına giren memleket yok. SSCB devrinde Rusya’nın otomotivde geldiği en üst seviyeyi Lada marka arabalar ifade ettiğine göre Erdoğan’a bu teklifi götürenler, SSCB ve Lada’dan ilham almış olabilir mi?