6 ve 4 yaşlarında iki çocuk annesi Zeliha Öztaş (32), eşi Yaşar Öztaş'ın 9 yıllık bir polis memuru olduğunu belirterek, eşinin ihraç olmadan önce 3 yıl Hatay’da, 3 yıl Mardin Kızıltepe’de, 1 yıl İstanbul Sultanbeyli’de, 2 yıl da İstanbul Tuzla’da görev yaptığını söyledi. 

Zeliha Öztaş şunları aktardı: “Mardin Kızıltepe’deyken Çevik Kuvvet biriminde görev yapıyordu. Bir gün kaldığımız polis lojmanına saldırı oldu. Eşimin zarar görmesinden endişelenerek ayaklarına kapandım ne olur gitme, gerekirse mesleği bırak gidelim buralardan diye yalvardım. Eşim beni dinlemeyip silahını aldı ve ‘ben bu uğurda yemin ettim, üzerime düşeni yapmalıyım’ diyerek çıktı gitti.”

“Ben hep eşimi evde yüreğim ağzımda bekledim.” diyen Zeliha Öztaş, eşinin iki kez büyük trafik kazası geçirdiği ve ölümlerden döndüğünü, ancak yine de mesleğini bırakmayı asla düşünmediğini kaydetti. 

Yaşar Öztaş’ın 16 Kasım 2016 tarihinde hiçbir gerekçe gösterilmeden meslekten uzaklaştırılıp beş gün sonra da ihraç olduğunu anlatan Zeliha Öztaş, “Ben ikinci çocuğuma hamileydim. Doğum yapana kadar eşim bunu benden gizledi. İhraç olmadan bir ay önce büyük bir hırsızlık çetesini çökertti ve Emniyet'ten çağrılarak çeyrek altınla ödüllendirildi. Bir ayda ne değişti de eşim terörist oluverdi?” diye sordu.

Eşinin Kimse Yok Mu Derneği'ne yaptığı bağış sebebiyle ihraç edilip tutuklandığını aktaran Zeliha Öztaş, sözlerini şöyle sürdürdü: “Bizim 6 yıl çocuğumuz olmadı. Sonrasında Rabbim nasip etti. Biz de bunun sevinci ile bir hayır yapmak istedik. Televizyonda devlet denetimi ve bilgisi altında olan bu dernek hakkında reklamlar gördük ve kızımız adına bir su kuyusu açtırmak istedik. Ben ‘keşke bu yardımı yapmasaydık’ dersem ahirette bunun mükâfatını nasıl alırım? Allah rızası için yaptığımız bir hayrı bu dünyada bizim önümüze suç diye koydular. Bylock var dediler ama 4 yıldır ne içerik geldi ne başka bir delil.”

Eşinin ihraç olduktan sonra geçimlerini sağlamak için önce bahçıvanlık yaptığını anlatan Zeliha Öztaş, “Biz yeni hayatımıza ayak uydurmaya çalışırken eşim bir gün notere araba satışı için gitti ve 19 ay gelmedi. Hakkında yakalama kararı çıkarılmış. Bizim için bambaşka sıkıntıların olduğu yeni bir dönem başlamış oldu. Ben ev hanımıyım ve ilkokul mezunuyum eşime, çocuklarıma ve kendime bakabilmek için patik örerek geçimimi sağlamaya çalıştım. Ailemden de destek görüyordum, ancak ben zaten onlara yük oluyorken hem eşimi hem çocuklarımı da onlara yük etmek istemedim.” ifadelerini kullandı. 

Kronos'a mülakat veren Zeliha Öztaş, elinde kist çıktığını, doktorun ameliyat olması gerektiğini söylediğini kaydederek, “Hayatımı zor idame ettiriyor, yiyecek ekmeği zor buluyorken bunu karşılayacak maddi gücüm yoktu. Bir şekilde bu zorlu süreci atlattık.” dedi.

Delillerin yetersiz olması sebebiyle Yargıtay’ın eşini tahliye ettiğini anlatan Zeliha Öztaş sözlerini şöyle sürdürdü: “Küçük kızım eşim gittiğinde 6 aylıktı. Eşim gidene kadar kızımı hep eşim uyuttu, bende asla uyumazdı. Eşim cezaevinden çıkıp eve geldiğinde eşimden başka kimsede uyumayan kızım, yabancı görmüş gibi korkuyor ve ‘anne babam ne zaman kendi evime gidecek’ diye soruyordu.”

Zeliha Öztaş, kötü zamanları atlattık derken eşinin ağabeyi gazeteci Mevlüt Öztaş’ın ölümüyle sarsıldıklarını anlatarak, şöyle devam etti: “Bir şekilde zor zamanları atlattık çok şükür derken, eşimin abisi Mevlüt Öztaş’ın cezaevinde kanser hastalığına yakalandığını öğrendik. Eşim babasını kaybettiği için ağabeyini babası gibi görürdü. Ağabeyimizin ciddi sağlık sorunu olmasına rağmen ölümünün son anlarında kadar tahliyesini vermediler. Uzun uğraşlar sonucu çıktı fakat kısa süre sonra kaybettik. Eşim günlerce, ağabeyi için gözyaşı döktü. Acısı hâlâ tazeyken Yargıtay’ın cezasını onadığını öğrendi.”

Yaşar Öztaş’ın 17 Aralık 2020 tarihinde polis tarafından yeniden cezaevine götürüldüğünü kaydeden Zeliha Öztaş, “Yargıtay delil yetersizliğinden dolayı kararı bozup eşimi tahliye etmişken, yeni bir delil eklenmemesine rağmen bu sefer sebebini anlayamadığımız şekilde kararı onadı. Daha yeni, en taze örnek Mevlüt ağabeyimiz. Dertten kanser hastalığına yakalandı ve belki de geç teşhis ve tedaviden kaynaklı hayatını kaybetti. Aynısının eşimin başına gelmeyeceğinin garantisini kim verebilir? İki çocuklu eşi olarak yaşadıklarımızın da etkisi ile endişe ediyorum. Askerlikte bile bir evden bir şehit çıktıysa eğer, kardeşini ağır olmayan yerlere gönderirler, biz abimi yeni kaybetmiş, acımız tazeyken birde üzerine eşim için endişeleniyoruz.” dedi.

Öztaş sözlerini şöyle tamamladı: “Buradan yetkililere sesleniyorum. Eşim ne yapmış? Bana deseniz ki şu kişiyi öldürmüş, şu kişinin malına namusuna göz dikmiş. İnanın bir gram gözyaşı dökmeden cezasını çekmesini beklerim. Ancak bana hiçbir suç gösteremiyorsanız eğer eşimi ailesinin yanına, çocuklarının başına geri gönderin. Bu haksızlığı daha fazla hazmedemiyorum, artık gücümüz tükendi…”