Bu soruyu bize Mustafa Bey sormuş.

Kur’an ve sünnet çerçevesinde cinler hakkında verilen bilgileri şöyle özetlemek mümkün:

1. Cinler tıpkı insanlar gibi yerler içerler, evlenir ve çoğalırlar, erkeklik ve dişilikleri vardır, doğar, büyür ve ölürler. Yalnız onların ömrü insana oranla daha uzundur.

2. Maddi âleme ait latif (cismi olmayan), varlıkları olan cinler, şuur sahibi ve ruh sahibidirler. Bu sebeple, insanlar gibi iman, ibadet ve kullukla sorumlu bulunduklarından, mümin veya kâfir olabilirler (Zariyat, 50/56). Nusaybin cinlerinden bir grup Peygamber Efendimiz’den Kur’an dinlemişler ve ona iman etmişlerdir (Cin, 72/13).

3. Cinlere de kendi aralarından peygamberler gönderilmiştir (En’am, 6 /130).

4. Kur’an’da, cehennem ehlinin bir kısmının cinlerden olacağı bildirilir (Secde, 32/13; Hûd, 11/119). 

İnsanla irtibata geçerler mi?

Cinlerin metafizik âlemden şehadet yani görünen, fiziki âleme geçişinde çeşitli sebepler vardır. Ya bizim âlemimizde manyetik bir hadise vuku bulur, ya iki âlem arasında bir menfez, koridor meydana gelir ya da ruh dünyası onlarla doku uyumuna sahip bir kişi, bilerek veya bilmeyerek bünyesi gereği buna vesile olur. Yoksa hiçbir cin kendi âleminin sınırları dışına, kendi iradesiyle çıkamaz.

Cinler, kendi âlemlerinden, bizim âlemimize geçtiği zaman, rastgele kişilere musallat olamaz, istedikleri herkese tesir edemez. Daha ziyade doğuştan medyumluk özelliği olan insanlarla muhatap olabilir veya bünyesinde bir açık, bir rahatsızlık bulunan kişilere musallat olurlar. Bu kişiler de genellikle içine kapanık, çekingen, psikolojik olarak dengesiz, şizofreni ve beyin yönünden bir rahatsızlığı olan kişilerdir.

Cinler, kendi âlemlerinden bizim âlemine devamlı kalmak üzere geçemez. Muhakkak belli bir zaman sonra geri dönmek zorundadır. Nasıl ki, komaya giren bir insanın belli bir zaman sonra uyandırılması gerekiyorsa, suya giren bir insan belli bir müddet sonra sudan çıkmak zorundaysa, cin de bir vakit sonra kendi âlemine dönmek zorundadır