Sırtlan ve aslanlara görünmemek için geceleri avlanan
leopar, kuraklığın getirdiği
açlık ile birlikte alışkanlığını değiştirip avlanmak için gündüz vakti ağaçtan iniyor. Leopar, şafak vakti yakaladığı impalayı leşçi hayvanlardan korumak için çalılıkların altına saklıyor ve avının üzerini toprakla örtüp etrafa da kendi kokusunu bırakıyor. Kendisini sürekli takip eden ve yemeğinin peşinde olan çakallardan hiç hoşlanmayan leopar, yerinden fırlamış ok gibi saldırıya geçiyor ve çakallara unutamayacakları bir
ders veriyor...