Önceki gün hayata gözlerini yuman 'İntizar Ana', eğitim hizmetleri için büyük fedakârlıklar gösterdiği memleketi Tiflis'in Karacalar köyüne defnedildi. Gönüllü 4 Türk eğitimcinin Sarp Sınır Kapısı'ndan Gürcistan topraklarına girdiklerinde aylarca misafir oldukları ev, İntizar Ana'nın evi. Onun sahip çıktığı eğitimciler, Karacalar köyünde 72 yıl sonra ilk ezanı okur. Yıllar sonra ilk kez ezanı duyan köylüler arasında bayılanlar olur. İntizar Ana'nın evi, Orta Asya'da bir eğitim destanının temellerinin atıldığı ilk mekân olma özelliği taşıyor. Genç yaşında eşini kaybeden İntizar Ana, 3 çocuğunu tek başına yokluk içinde büyütür. Bu zorlukların yanında Sovyet döneminde bir Müslüman olarak yaşamanın ağırlığını da hisseden Seferov'un imdadına Türk eğitimciler yetişir. Sovyetler Birliği'nin dağılmasıyla atayurda soydaşlarına eğitim götürmek isteyen 4 gönül eri, onun evinde kalır. Ev, 1990'lı yıllarda gönüllü eğitimcilerin uğrak yeri haline gelir ve adeta kervansaray gibi işlemeye başlar. Yeni gelen gruplar buradan Orta Asya'ya geçerek orada okul açmak için ön çalışma yapar. İntizar Ana, Türk öğretmenlerinin vesilesiyle ilk kez İstanbul'a geldiğinde Sovyet döneminde hiç göremediği camileri, türbeleri ve bütün kutsal mekânları ziyaret eder. Dönüşünde Türkiye'den bir torba toprak götürür. Seferov, sonradan öğrendiği Kur'an ve okuma-yazma sayesinde köyündeki yaşlılara dinî sohbetler yapar. Tiflis'e ilk giden kafilede yer alan ve Karacalar köyünde 72 yıl sonra ilk ezanı okuyan Mehmet Şevki Erol, İntizar Ana'yı anlatırken gözyaşlarına hakim olamıyor. Kendi annesi ölmüş kadar üzüldüğünü belirten Erol, Seferov'un yaptığı fedakârlıkların dillendirilemeyecek kadar çok olduğunu ifade ediyor. İntizar Ana'nın evinde misafir olanlardan işadamı Cahit Değerli, onun Orta Asya'ya giden eğitim hizmetlerinin kilit noktası olduğunu söylüyor. Tiflis'e ilk giden kafiledeki gazeteci-yazar Halit Esendir de Seferov'un kendilerine öz evladı gibi sahip çıktığını vurguluyor. Esendir, "İntizar Ana, yapılan eğitim hizmetlerinin anası. Orta Asya hizmetlerinin başlamasına vesile olan, ev sahipliği yapan, herkesi kucaklayan, yediren, içiren çok kıymetli bir gönül insanıydı." diyor. İntizar Ana'nın oğlu İsmail Seferov ise annesinin eğitim gönüllülerini öz evladı gibi bağrına bastığını dile getiriyor. Seferov, Türk eğitimciler sayesinde 20 yılda köylerinin çok geliştiğini vurguluyor.