Hayatları boyunca ancak on ikinci sınıfta çocuklarını dershaneye gönderebilecek parayı bir araya getirebilen ebeveynlerin, çocuklarının elinden bu imkânın alınması, meydanın özel okulda okuyanlara bırakılmasıdır. Bunun da adil bir sonuç olduğunu kim söyleyebilir? İnsanlar dershaneler yüzünden kısmen de olsa fırsat eşitliği ortamının sağlandığı düşünerek çalışıyor, çabalıyor ve rahatlıyorlar. Diğer yandan dershaneler, elbette özel okullar gibi, kâr amaçlı kurumlardır. Kendini liberal, demokratik bir ülke olarak tanımlayan bir ülkede, nitelikli devlet eğitimi yanında paralı eğitim de söz konusu olabilir. Buradan özel okullar yaygınlaştırılmalı gibi bir sonuç çıkmamalı. Ama devlet, İstanbul'da, Bursa'da, Antalya'daki imkânlar neyse, Kars, Hakkâri, Şırnak, Urfa'da da aynı olanakların olması, eğitim hakkının adil bir şekilde her Türkiye Cumhuriyeti vatandaşına nitelikli olarak tanınması sağlanmalıdır. Dershaneleri kapatmanın yolu da buradan, yani bir ihtiyacı ortadan kaldırıp, herkese aynı maddi olanaklarla eğitim vermek, eğitimde adaleti ve eşitliği sağlamaktan geçer. Ak Parti Bitlis Milletvekili Vedat Demiröz diyor ki 'Son yıllarda ilimizin elde ettiği başarıların yanında bazı olumsuzluklarda mevcut. Örneğin bu yıl il dışına ciddi bir öğretmen tayini yaşandı. Sadece eş durumundan 140 civarında öğretmen giderken ilimize gelen öğretmen sayısı 20 civarında. Bu sirkülasyon da maalesef bizi olumsuz etkiliyor.'