Ankara’da 100’e yakın vatandaşımızı katleden iki teröristin kimliği tespit edildiği belirtiliyor.  

İkisi de IŞİD üyesi.

İkisi de iki ay önce tüm güvenlik birimlerine dağıtılan “21 kişilik canlı bombacılar listesi” içerisinde yer alıyor.   

Milliyet Gazetesi, 10 Ağustos 2015’te resimleriyle birlikte o listeyi manşetinde yayımladı.  

O liste önceki gün de Doğan Haber Ajansı tarafından, resimleri ve isimleri ile birlikte servis edildi.   

Başka bir deyişle, her iki ismin canlı bomba olarak saldırı hazırlığında olduğu, Ankara katliamından en az iki ay önce net olarak bilinmekteydi.   

Açıkça güvenlik zafiyeti

Suruç saldırısına ve bilinen yeni tehditlere rağmen, “Barış Mitingi” için Ankara’da kapsamlı güvenlik tedbiri alınmaması açık ve net güvenlik zafiyetidir.   

Listedeki isimlerin takip edilememiş olmasıyla ilgili “ağır ihmal” boyutu da araştırılmalıdır.   

İki aydır aranan teröristler, başkentin göbeğinde Emniyet’e “kuş uçuşu” bir kilometre, MİT’e 3 kilometre mesafeye kadar sokulup katliam yaptı.  

İçişleri Bakanı Selami Altınok tüm bunlara rağmen çıkıp “Güvenlik zaafı yok” diyebildi.
 
Başbakan Ahmet Davutoğlu da NTV’de şu şoke edici sözleri sarf etti:   

“Canlı bombaların listesi elimizde... Ama Türkiye demokratik hukuk devleti, bunu gerçek eyleme dönüştürmedikçe tutuklayamazsınız… Türkiye’de sebepsiz yere insanları tutamazsınız…”  

Tüyler ürpertici çelişki

Liste elimizde ama listedekiler takipte değil ya da listedekiler takipte ama eylem yapana kadar bekliyoruz! Tüyler ürpertici bir çelişki…  

Ankara katliamı, alt düzey 3 emniyet mensubunun açığa alınması ile geçiştirilebilecek bir husus değil.   

Yakın zamana kadar süren ve zaafa neden olan IŞİD politikamız, örgütün Türkiye’den insan devşirmesine fırsat verilmesi gibi hatalar da bu kapsamda incelenmeli...  

Suruç saldırısı aydınlatılsa, ailelerin şikâyetleri dikkate alınsa, takip gerçekleşse en azından Ankara’daki vahşet yaşanmayabilirdi.   

Suruç saldırısı da Ankara saldırısı da Davutoğlu’nun başbakanlığı ve bu istihbarat amirleri döneminde gerçekleşti.   

Devleti yönetmeye talip olanlar siyasi sorumluluğunu da üstlenmeliler.