Dünyada nesli tehlikede olan tepeli pelikan, Manyas Gölü’nde yuvalıyor. Yine tehdit altında olan dikkuyruk ördeğinin yaklaşık yüzde 70’i Türkiye sulak alanlarında, özellikle Burdur Gölü’nde kışlıyor. Tuz Gölü de 10 binden fazla yuvayla flamingolar için en önemli kuluçka alanı. Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü Av Yönetimi Dairesi tarafından hazırlanan, ‘Türkiye’de Av ve Yaban Hayatı’ isimli çalışmaya göre Batı Palearktik (Avrupa, Asya ve Kuzey Afrika’yı içine alan bölge) ile Afrika arasında her yıl hareket eden milyonlarca göçmen kuş türünün üç büyük göç yolundan ikisi Türkiye üzerinden geçiyor. Her yıl 200 binden fazla yırtıcı kuş, Doğu Karadeniz bölgesinden Türkiye’ye giriyor. Çoruh Nehri üzerinden geçerek, Doğu Anadolu’daki sulak alanlara yayılıyor. Türkiye’den geçen bu göç, Batı Palearktik bölgesinin en büyük yırtıcı kuş göçü olarak kayıtlara geçiyor. Bu yırtıcı kuşlar, ‘Boğaziçi göç yolu’ olarak bilinen rotada, Trakya’dan başlayıp Boğaziçi üzerinden geçerek kuzeybatıdan güneye doğru Anadolu’yu izliyor. Bu rotayla 250 binden fazla leylek, 200 ile 700’lü gruplar halinde dünyanın görülmeye değer en büyük kuş hareketlerinden biri olarak Anadolu üzerinden geçiyor.

Türkiye’deki sulak alanlar, bu göçmen kuşların pek çoğu için hayati bir öneme sahip ancak ülkede yaşayan 460 kuş türünün 30’unun nesli tehlike altında. Küçük karabatak, tepeli pelikan, küçük sakarca, Sibirya kazı, yaz ördeği, dikkuyruk ördek, kara akbaka, şah kartal, küçük kerkenez, bıldırcın kılavuzu, toy, mezgeldek, ince gagalı kervan çulluğu, ada martısı, sarı kamışçın, pasbaş patka, saz horozu, akkuyruklu kartal, bozkır kartalı, tavşancıl, balık kartalı, uludoğan, bıyıklı doğan, çizgili ishakkuşu, balık baykuşu, paçalı baykuş, peçeli baykuş, İzmir yalıçapkını ve alaca yalıçapkınının nesli hızla tükeniyor.

Türkiye’nin çeşitli yerlerinde, nesli azalan veya yok olma tehlikesi altında bulunan yaban hayvanlarının popülasyonlarını rehabilite etmek için 20 adet üretim istasyonu bulunuyor.