Akşam’da ‘KCK Kürtleri hak ediyor mu?’ başlığıyla yer alan yazısında, KCK’nın bölgedeki işadamlarından haraç aldığını açıkladı. Haraç vermeye yanaşmayan işadamlarının ise aileleri ve çocukları üzerinden tehdit edildiğini belirtti. Mahçupyan, bölge halkının ‘kurşun parası’ olarak toplanan haraçlara da, bu haraçların belediye eliyle toplanmasına da alışık olduğunu ifade ederek meselenin boyutunu gözler önüne serdi.

Etyen Mahçupyan, yazısında haraca örnek olarak Mardin’i gösterdi. Söz konusu kentte 2 bin 700 işçinin 2 bin 300’ünün ‘kendiliğinden’ işe gelmemeyi tercih ettiğini kaydederek, “KCK yetkilisi makamında oturuyor ve bütün Kürt işadamları sırayla gidip haraç pazarlığı yapmak zorunda bırakılıyor.” ifadesini kullandı. Haraç vermeye yanaşmayan işadamlarının aileleri ve çocukları üzerinden tehdit edildiğini anlatan Mahçupyan, bu olayın olduğu zaman diliminde, bir Kürt işadamına KCK’nın silahlı bir kolu olan HPG’den gelen şu mektubu paylaştı: “Öncelikle selamlar… Size ilişkin bir sorun bize yansıdı. Biz bu sorunu konuşarak çözmek istiyoruz. Bu yüzden siz ya da temsilcinizin yanımıza gelmesi gerekiyor. En geç … tarihine kadar Zaxo ya da Duhok’a gelerek 0750726XXXX veya 0750374XXXX numaralı telefonlar aracılığıyla bizimle irtibata geçmelisiniz. Belirttiğimiz tarihe kadar siz ya da temsilcinizin gelmemesi halinde mevcut sorun büyüyeceği gibi doğacak olumsuz durumdan biz sorumlu olmayacağız. Mevcut sorunun büyümesine fırsat vermeden çözümü için çağrımıza uyup, belirttiğimiz tarihte gelmenizi temenni ederiz. Devrimci selam ve saygıyla. HPG Kuzey Sevk İdare Komutanlığı.”

Mektupta geçen ‘size ilişkin bir sorun yansıdı’ sözünün de tedbir amaçlı konduğuna dikkat çeken Mahçupyan, “Eğer kağıt savcılığın eline geçerse, ‘bize şikayet oldu, arabuluculuk yapmak istedik’ diyerek işten sıyrılabilmek için” tespitinde bulundu. Bölge halkının ise haraca alışık olduğunu kaydeden Mahçupyan, yazısını şöyle tamamladı: “Gerçi bölge halkı ‘kurşun parası’ olarak toplanan harçlara alışık. Bu harçların belediyeler üzerinden toplanmasına da… Ancak silahların susabileceğinin belli olduğu, yaşam koşullarının sıçrama yaptığı, özgürlüklerin yaşanabilir olduğu bir ortamda bizzat kendi siyasi temsilcisinin bu denli ‘çiğ’ olabilmesine alışık değil... Asıl soru bu siyasi ‘temsilciyi’ hak edip etmedikleridir. Tersten bakarsak bu, KCK’nın kendi Kürtlerini hak edip etmediği meselesidir ve bu sorunun siyasi bir karşılığının olmayacağını hayal etmek gerçekçi olmaz.”