Gazeteci Mehmet Ali Birand ve Cengiz Çandar ile İnsan Hakları Derneği eski Başkanı Akın Birdal'ın ‘PKK ile işbirliği yaptığı' bilgisini içeren ve daha sonra düzmece olduğu anlaşılan ‘ek ifade tutanağını' Şemdin Sakık'ın imzalamadığı ortaya çıktı. Tarihe ‘andıç olayı' olarak geçen belgenin, 25 Nisan 1998'de basına yansımasının ardından Sakık'ın yaptığı “Ben böyle bir ifade vermedim.” açıklamasından bir gün önce kendisine zorla imzalatılmak istendiği; ancak bundan imtina ettiği belirtiliyor. Buna rağmen söz konusu ‘ek ifade tutanağının' hazırlık dosyasına girmek üzere dönemin Diyarbakır Jandarma Komutanı Ersin Bacaksız imzasıyla 28 Nisan 1998'de Diyarbakır DGM Cumhuriyet Savcılığı'na gönderildiği belirlendi. 24 Nisan 1998'de kaleme alınan ek ifade tutanağının altında altı imza bulunuyor. İfadeyi alan, ifadeyi yazan ve hazır bulunanlar olarak imza atan bu kişilerin ise isimleri belirtilmiyor. Bu imzalardan biri, 15 Nisan 1998 tarihli bir başka belgede sicil numarası ile birlikte yer alıyor. PKK'nın ikinci adamı olarak bilinen ve 13 Nisan 1998'de Özel Kuvvetler Komutanlığı timlerince Kuzey Irak'ta yakalanarak Türkiye'ye getirilen Sakık'ı iki gün sonra bir ‘teslim tesellüm tutanağı' ile teslim alan şahsın sicil numarası 1982/376. Şemdin Sakık'ın imzadan imtina ettiği ek ifade tutanağını, gazeteci Nazlı Ilıcak o günlerde çalıştığı Yeni Şafak'taki sütununda 10 Ekim 1998'de yazdı. Ilıcak'ın iddialarına 2 Kasım 2000'de cevap niteliğinde bir açıklama yapan Genelkurmay Başkanlığı da Andıç'ın varlığını doğrulamış; ancak emir ve uygulama noktasında olmayan ‘karargâh içi ve dışı bilgilendirme' amacını taşıyan bir formatı bulunduğunu savunmuştu. Dönemin İstihbarat Daire Başkanı Fevzi Türkeri, İç İstihbarat Şube Müdürü Kurmay Albay Bülent Dağsalı ve Genelkurmay İkinci Başkanı Çevik Bir'in imzalarının bulunduğu Andıç, Güçlü Eylem Planı 1 konu başlığı altında kayda geçiyordu. Andıç’ta “TSK’nın başarılı bir operasyonu ile yakalanan üst düzey teröristlerden biri olan Şemdin Sakık’ın sorgulanması sonucu alınan ifadelerin psikolojik harekat ve basın uygulamaları açısından değerlendirilmesi maksadıyla; ilgi (a) emirle çalışma grubu teşkil edilmiş ve bu grup tarafından uygulama zamanlarını ihtiva eden bir eylem planı hazırlanmıştır.” deniyordu. Andıç’ın sonuç kısmında ise şu ifadeler yer almıştı: “İlk sorgu sonuçlarının, iç kamuoyuna yönelik faaliyetlerin, iç ve dış kamuoyuna yönelik faaliyetlerin, yurtdışı bağlantılar ve sanığın (Şemdin Sakık) basına çıkarılması safhalarını ihtiva edecek şekilde hazırlanan Güçlü Eylem Planı’nın G Günü (24 Nisan 1998) emirle icraya başlanılmasının uygun olacağı kıymetlendirilmektedir.” 28 Şubat döneminin en vahim yanlışlarından ve Türkiye basın tarihinin en kara olaylarından birisi olarak değerlendirilen ‘andıç olayı’, Şemdin Sakık’ın yakalandığı sürece denk geliyor. Gazetelere ‘Sakık’ın ifadesi’ diye sızdırılan belgeyle aralarında Cengiz Çandar ve M. Ali Birand gibi gazeteci ve yazarların da bulunduğu bazı kişilerin PKK’ya hizmet ettiği ima ediliyordu. Hürriyet ve Sabah belgeyi yayınlamış, Birand ve Çandar, işlerini kaybetmişti. Ordunun üst kademesindeki değişikliğin ardından ifadenin sahte olduğu, Çevik Bir ve Erol Özkasnak’ın talimatıyla basına verildiği ortaya çıkmıştı. Yeni Şafak gazetesinde Andıç’ı deşifre eden Nazlı Ilıcak o tarihî günü şöyle anlatmıştı: “Ekim 2000’de mektuplar arasında 5 sayfalık bir belge çıktı. Üzerinde ‘Andıç’ yazıyordu. Bazı gazeteciler, milletvekilleri ve sivil toplum örgütleriyle siyasi partilere karşı yürütülen bir kampanyanın perde arkasını sergiliyordu okuduğum satırlar.” Genelkurmay Başkanlığı da Andıç’ın varlığını doğrulamıştı. 24 Nisan 1998’de kaleme alınan ek ifade tutanağında altı imza bulunuyor. Tutanağın altında Şemdin Sakık’ın ifadeyi imzalamaktan imtina ettiği yer alıyor. Bu tutanaktaki imzalardan biri 15.04.1998’de Sakık teslim alındığında hazırlanan belgeyle aynı. ZAMAN