Engin Ardıç itiraf etti

Akşam Yazarı Engin Ardıç gecikmeli de olsa Anayasa Mahkemesinin 367 kararını değerlendirdi. Kendine göre mazereti olan Ardıç sert bir yazı yazmış. İşte Ardıç'ın değerlendirmesi

Engin Ardıç itiraf etti

Uzlaşma safsatası Meğer Tülay Hanım’ın da içine sinmemiş şu 367 safsatası... Önce görevsizlik kararı önermiş. Sonra gözüne ne görünmüş de 367 çıkmış peki? Gözüne neyin ya da kimin göründüğünü Türkiye’de bilmeyen yok. Nisan ayının son günleri, pek göze batan günlerdi... O günlerde bir de uzlaşma safsatası çıkarılmıştı... “Cumhurbaşkanını ya bürokrasi seçer, ya onu temsil eden parti, ya da onun en azından onayı aranır” diyemedikleri için, cumhurbaşkanı uzlaşmayla seçilir diye bir dümen buldular. Acaba Atatürk hangi uzlaşmayla üstüste cumhurbaşkanı seçilmişti? Dincilerle “antant” mı kalmışlardı, saltanatçılara, örneğin Rauf Bey’e mi sormuşlardı, sosyalistlerden ya da liberallerden en azından uyum mu beklemişlerdi? Acaba İnönü üstüste cumhurbaşkanı seçilirken birilerine mi danışılmıştı? Yoksa Celal Bayar seçilirken İnönü’ye mi sorulmuştu? Milli Birlik Komitesi, Cemal Gürsel’i cumhurbaşkanı seçtirirken Yassıada artığı hapisane kuşlarının “konsensüsünü” mü aramıştı yoksa? Cevdet Sunay’ın Çankaya’ya çıkması bir uzlaşma sonucunda mı gerçekleşmişti, yoksa işin içinde “Silahlı Kuvvetler Birliği” falan gibi birtakım “efsanevi” oluşumların da payı var mıydı? Fahri Korutürk gibi bir adamın bu göreve getirilmesi bir uzlaşma mıdır, yoksa “kaht-ı rical” sonucu mudur? “Faruk Gürler’i seçmemek ama orduyu daha fazla da sinirlendirmeden bir başka asker aday bulmak” formülü uzlaşma mıdır, çaresizlik mi? Benzer bir soru Ahmet Necdet Sezer için de sorulabilir mi? Kenan Evren... Haa, bakın, o uzlaşmanın daniskasıdır. Hem solcuların, hem ülkücülerin, hem de Hamzakoy ve Zincirbozan gibi zorunlu tatil beldelerinde “kendi güvenlikleri için” dinlenmeye çekilmiş siyasi liderlerin kapıları aşındırılmıştır onu seçebilmek için!... Turgut Özal da Demirel’den izin almıştı herhalde, seçilebilir miyim ağabey? Demirel de bana sormuştu, koysam mı koymasam mı? Niçin bu ülkede bu konuda “sıkışınca” gözler hemen Anayasa Mahkemesi’ne çevirilir? Muhittin Taylan diye bir adam hatırlar mısınız? “Asker bürokrat uyduramadık, sivil bürokrat verelim” mantığına ne zamandan beri uzlaşma tabir ediliyor? O zaman Anayasa’ya “Türkiye laik, sosyal ve bürokratik bir hukuk devletidir” ibaresini koyunuz. Ya da “egemenlik kayıtlı şartlı milletin, az biraz da memurlarındır” yazınız ki ele güne rezil olmayalım. Cumhurbaşkanı seçimi konusunda hiçbir yerinde “uzlaşma, mutabakat, konsensüs” gibi laflar geçmeyen Anayasa, bunu öngördüğü için mi ilk toplantıda 367 kişi arıyor ama son turda 276 kişiyi yeterli buluyor? Üçte iki çoğunlukla turlara başlamak zorundasın ama iki tur geçersen, üçüncü turda yarıdan bir fazlası yeterli! Hani uzlaşma bunun neresinde? Siz uzlaşma arayıp da bulana kadar sekiz erken seçim daha yaparsınız hemşerim, Kasım 2007, Şubat 2008, Mayıs 2008, Eylül 2008, Aralık 2008, Mart 2009, öyle öyle gider... Bütün bunları söyledikten sonra... Tayyip Erdoğan’ın cumhurbaşkanı olmasını ister miyim? Hayır. Abdullah Gül’ü ister miyim? Hayır. Bülent Arınç’ı ister miyim? Asla. Ama istek başka şey, hukuk başka şey. Benim ya da şunun bunun keyfi hukuk olsaydı bize de padişah derlerdi... Peki bütün bunları nisan ayının son günlerinde niçin mi yazmadım? Cevabı çok basit: Maçam sıkmadı da ondan! Görünen o ki, bazı hukukçuların da sıkmamış. ENGİN ARDIÇ- AKŞAM
<< Önceki Haber Engin Ardıç itiraf etti Sonraki Haber >>

Haber Etiketleri:
ÖNE ÇIKAN HABERLER