Süleyman Demirel başkasının ağzıyla lâf üretenleri tarif etmek için "Garnından gonuşuyorlar" derdi. Bugün etrafa baktığımızda "Ne kadar da çoklar" diyebileceğimiz bir görüntü var. Mehmet Akif'in 'zilli düdük' dediği türden bir görüntü bu: Hep başkalarına mal ettikleri görüşleri, kime ait olduğunu belirtmeksizin, gürültülü bir biçimde tekrarlayıp duran birileri... "Abdullah Gül fedakârlık yapsın, cumhurbaşkanı olmasın…" Dedikleri bu. Yazılarında bu görüşün bizzat Başbakan Tayyip Erdoğan'a ait olduğunu hissettiriyorlar. Peki de, günde neredeyse üç öğün bir araya gelip her konuyu enine boyuna aralarında konuşan Erdoğan-Gül ikilisi, neden gazete sütunlarından birbirlerine mesaj göndersinler ki? Biraz daha yakından baktığınızda, bunun 'asker görüşü' olduğu hissine kapılmamanız mümkün değil. Biri, "Abdullah Gül, cumhurbaşkanı olamaz mı? Bu görevi iyi yapamaz mı? Bu mevkii hak etmedi mi?" sorularını sorar ve "Kesinlikle olabilir. Kesinlikle yapabilir. Kesinlikle hak etti" cevabını verdikten sonra, "Yine de içimden bir ses diyor ki, tanıdığım Abdullah Bey, fazlasıyla hak ettiği bu koltuğu, kendi arzusu ile reddetmelidir" cümlesini eklerse, siz de buradan "Askerin görüşünü yansıtıyor olmalı" sonucunu çıkarmaz mısınız? Demirel'in böyle durumlar için de güzel benzetmeleri vardı; 'fuzuli şâgil' derdi sözgelimi… Demirel'in bir zamanlar yaygın kullanıma kavuşturduğu "Abesle iştigal ediyorlar" sözü de duruma uygun düşüyor… Türkiye'de cumhurbaşkanlığı devletin en üst makamı. Geçmişte on cumhurbaşkanı seçmiş bir ülke burası ve 11. cumhurbaşkanı da aynı yöntemle seçilecek. 'Halk seçsin' seçeneği referandumla halka onaylatılana kadar, seçim işi, anayasa tarafından TBMM üyelerine görev olarak verilmiş bulunuyor. Süreç başlayınca adaylar belli olacak ve yapılacak turlarda gerekli oyu alan aday Çankaya Köşkü'ne çıkacak... 'Fedakârlık' diye bir yöntem önermiyor anayasa; makamı 'mavi kanlılara' veya iktidar olmak üzere doğanlara ait de görmüyor. Halk seçene kadar aranan tek ölçü Meclis'ten yeterli desteği almak… Seçime erken gidiş sebebi, Anayasa Mahkemesi'nin CHP tarafından devreye sokulmasıyla aldığı '367 kararı' yüzünden cumhurbaşkanı seçiminin kilitlenmesiydi; 22 Temmuz seçimi ve MHP'nin oylamaya katılma kararı düğümü çözmüş oldu. Bundan sonra ne olacağı belli: Adaylar belirlenip seçime geçildiğinde ilk iki turda 367 oy alan aday cumhurbaşkanı seçilecek... Dün yapılan TBMM Başkanlığı seçiminde olduğu gibi ilk turda seçilmesi de mümkün adaylardan birinin; sonucu 184 oyun yeterli olduğu üçüncü turun belirlemesi de… Anayasa bu süreçte 'garnından gonuşanların' herhangi bir rolünü öngörüyor mu? Hayır… Yine Demirel'in sevdiği bir deyimle 'hariçten gazel okuyor' onlar... Acaba askerler mi bunları böyle yayın yapmaya zorluyor? Sufleyi Genelkurmay'dan mı alıyorlar? Demirel'in mimarı olduğu 28 Şubat döneminde üretilmesine katkıda bulundukları deyimle, 'Silâhsız Kuvvetler' olarak kendiliklerinden mi devreye giriyorlar? Geçmiş deneyimler, bugün bu saldırıları yapanların, gerekli gördüklerinde hiç zorlanmadan 'tak-şak' ilişkisi içerisine girdiklerine işaret ediyor. Bugün? Kendilerinden böyle bir görev istendiğinde o tür bir görevden uzak durmaları için bugün de bir sebep yok. Sorun, askerlerin, Genelkurmay'ın 'garnından gonuşanlar' ile irtibat kurmak istemeyeceği gerçeğinde yatıyor. 22 Temmuz sonuçları yalnızca oyunu bilinçli kullanan milletimiz ve siyasi partiler tarafından değerlendirilmedi, herhalde askerler de kurmay değerlendirmesinde bulunmuşlardır. Yemin töreninde komutanların Meclis'e gelmemesi bazılarının göstermeye çalıştıkları gibi bir 'tepkinin' değil, -büyük ihtimalle- çok taraflı bir kurmay değerlendirmesinin sonucuydu.. 'Garnından gonuşanlar' yaptıklarını herkesi âlet ederek kendiliklerinden yaparlar mı? Yaparlar, yaparlar... FEHMİ KORU/YENİ ŞAFAK