Kötü meslek Bizim nesilden demokrat insan maalesef pek çıkmadı. Çıktıysa da az. Açın bakın arşivleri... 12 Eylül’de, 28 Şubat’ta falan neler söylenmiş, neler yapılmış, neler yazılmış. Ben dahil hepimiz sınıfta kalmışız. Bazılarımız da 50-60 yaşından sonra demokrat olmaya karar kılmışız. Olmuyor. Üstümüzdeki elbise pek sırıtıyor. Yeni nesil deseniz, politikayla zaten ilgili değil. 10’uncu Yıl Marşı onlar için disko müziği... Kalamış şarkısıyla da dans ediyorlar... Onları geçiniz. *** Kalıbına kıyafetine bakılınca adam zannettiğiniz bir dizi aydın, hâlâ darbe hayaliyle yaşıyor. Devam etmekte olan mahkeme için, tv ekranlarından zaten peşinen ihsas-ı rey’de bulunanlar var. Aferin. Ama lâfa başlarken: - Efendim ben aslında parti kapatılmasına karşıyım. İlk cümle bu. Sevsinler. İyi ki karşı. *** Hayatta bir kerecik de samimi olun. Çıkın deyin ki: - Kapatılsın. Hem de öyle bir kapatılsın ki, uzantısına da izin verilmesin. Bağımsız adaylık da neymiş? Hiçbiri meclisin önünden bile geçemesin. İnsan, gönlündekini bu kadar saklar mı? Böyle bir sahtekârlık aydın dürüstlüğü’ne sığar mı? Demokrat olamadınız, bâri namuslu olun... Mesela Menderes’in veya Deniz Gezmiş’in idamı’na alkış tutanlar kadar samimi davranın. *** Kimse demokrat olmak zorunda değil. Ama demokratmış gibi gözükmek çok fena. Askeri veya Sivil... Açıkça darbe isteyenlerden korkmayın. Esas korkulacak olanlar “ben aslında her türlü darbe’ye karşıyım” dedikten sonra “ama, fakat, lâkin, şu var ki” falan diye lâfa devam edenlerdir. Çevremde binlercesi var. Başta söyledim ya. Bizim nesilde iş yok. RAUF TAMER/POSTA