PKK’lı Coniler, Kuzey Irak’tan Afganistan’a gönderiliyor. Türkiye’nin üç istihbarat birimine göre de PKK’nın silahlı militan sayısı yüzde 50 azaldı. İran Haber Ajansı’nın (İRNA) 13 Ocak’ta Newroz TV’yi kaynak göstererek geçtiği haber, Türkiye’de heyecan uyandırdı. Habere göre, PKK’nın İran’da faaliyet gösteren kolu PJAK, ‘silah bırakarak ayrılıkçı faaliyetlerine’ son verdi. Ancak kısa bir süre sonra konu netlik kazandı ve taraflardan açıklamalar geldi. Hem PJAK hem de İran güvenlik güçleri olayın doğru olmadığını duyurdu. İran, PKK ile olan mücadelesinin sürdüğünü üstüne basa basa izah etti. PJAK ise önümüzdeki dönemde çatışmaların daha da şiddetlenebileceğini deklare etti. Aynı tepki PKK merkezinden de geldi. Peki, gerçekte PKK’da neler oluyor? Aslında bu sorunun cevabı son günlerde daha da anlamlı hâle geldi. Zira 29 Mart’taki yerel seçime ve Ergenekon’a kilitlenen siyasi gündem, PKK’yı ikinci, hatta üçüncü sıraya itmiş durumda. Fakat bu PKK terörüyle mücadele iyice boşlandı manasına gelmiyor. Nitekim yapılan çalışmalar ve atılan adımlar 1978’den bu yana Türkiye’de terör estiren PKK konusunda giderek sona yaklaşıldığının habercisi niteliğinde. Hava operasyonları, Ergenekon-PKK ilişkisinin ortaya çıkması, hükûmetin Kürtçe TV ile birlikte Kürt meselesine yönelik açılımları, Türkiye’nin Kuzey Irak yerel yönetimiyle yakın ilişkiler içine girmeye başlaması, örgütteki kopuşları hızlandırdı. Bu vesile ile fırsat yakalayan örgüt mensupları, küçük kitleler hâlinde örgütten kaçmanın yollarını arıyor. Ergenekon-PKK ilişkisinden dolayı Zaza Grubu ile PKK’da başlayan kopuş giderek derinleşiyor. İddialara göre, Ergenekon-PKK ilişkisinin ortaya çıktığı günden bu yana yaklaşık 1500 kadar militan, örgüt kamplarından kaçtı. PKK kaynakları da bu bilgiyi doğruluyor. Örgütün önemli isimlerinden Duran Kalkan tarafından yaklaşık bir ay önce yayımlanan örgüt içi bildiride kaçışların sebebinin araştırılması ve kopuşların bir an önce önlenmesi için sıkı tedbirlerin alınması isteniyor. Kalkan’ı korkutan bir başka gerçek daha var: Cazibesini yitiren PKK’ya alternatif yeni güçlerin devreye girmiş olması. PKK’dan ayrılan örgüt mensupları Kuzey Irak’a dağılırken bazılarının ise Amerikan ordusu ile irtibata geçtiği ileri sürülüyor. İddiaya göre, Erbil’in Ankawa bölgesinde bulunan Amerikan Ofisi, PKK’dan kaçan sağlıklı, genç ve iyi eğitimli örgüt mensuplarını paralı asker olarak Afganistan’a gönderiyor. Bağdat’ta kısa bir eğitimden geçirilen PKK’lılar, daha sonra kendilerine verilen yeni bir kimlikle sözleşmeli asker oluyor. PKK’lıları para karşılığında yurtdışına çıkaran bir itirafçı, bu amaç için Amerikalılardan teklif alıp çalıştığını belirtiyor. Şu anda Türkiye’de tutuklu bulunan şahsın verdiği bilgiler, Kuzey Irak’taki PKK’lılarca da doğrulanıyor. Hezir kod adlı Suriye kökenli eski bir PKK’lı, yakından tanıdığı 15 arkadaşının Amerikan ordusuna katıldığını vurguluyor: “İyi para veriyorlar. Buradan kendi ülkemize gidemediğimiz için aslında bu yol iyi. Hayatta kalınırsa iyi para kazanıp bir süre sonra Green Cart sahibi olma durumu da var.” Aslında Amerika’nın PKK’lıları paralı asker yapması örgütü de kızdırdı. Amerika aleyhine konuşmayan PKK yöneticileri son dönemlerde ABD’yi düşman ilan etti. Terörist Cemil Bayık, “ABD ile AK Parti aynı zihniyette. Bunlar PKK’yı çeşitli vaatlerle bitireceklerini düşünüyor.” diyerek üstü kapalı mesaj veriyor. PKK’dan kaçanlar, ülkelerine dönmekten ziyade, bir şekilde hayatlarını idame ettirmenin yolunu arıyor. Kuzey Irak’ta Türkiye’ye gelmek için bekleyen 3500 teröristin yanı sıra son on yılda PKK’dan kaçan 4500 teröristin Kürdistan Demokrat Partisi (KDP) ve Kürdistan Yurtseverler Birliği’nden (KYB) kimlik aldığı ve bazılarının Peşmerge güçlerine katıldığı ileri sürülüyor. Ancak militan devşirerek sayısını korumaya çalışan PKK’nın, ayrılanların yerini artık dolduramadığı da aktarılıyor. Yakalanan ve örgütün eleman temini işlerini organize eden E.A. isimli terörist, eskiden Kuzey Irak’a ayda 250-300 kişi katılırken son dönemlerde bu sayının 35-40’a kadar düştüğünü aktarıyor. Aslında bu PKK açısından gelinen son noktayı gösteriyor. Bu durumun PKK’nın mevcut silahlı militan sayısının yarı yarıya düştüğünü ortaya çıkardığı belirtiliyor. Emniyet, MİT ve askerî istihbaratın ortak tespitine göre PKK’da şu anda görev yapan toplam militan sayısı 3500. Bu rakam 7 bin mevcuda sahip bir örgüt için oldukça hızlı bir düşüşü gösteriyor. Elemanı azalan PKK’nın önemli kamplardaki örgüt sayısını da düşürmek zorunda kaldığı aktarılıyor. 50 kişiden oluşan kamplardaki sayıların 15, hatta yer yer 5’e kadar indirildiği aktarılıyor. PKK’nın felsefi manada çöktüğü de ileri sürülüyor. Kürdistan hayalinin bitmesi, örgütün Kürtler için mücadele etmediğinin anlaşılması, devlete karşı gibi göründüğü hâlde devletteki bazı yapılarla birlikte hareket etmesi, üst düzey yöneticilerin yaşantıları, devletin açılımları ve yasalardaki düzenlemeler kaçışları artırıyor. İddiaya göre, PKK-Ergenekon irtibatının tespiti PKK’yı derinden sarstı. PKK’yı bölen Ergenekon ilişkisi, bundan sonraki aşamalarda da örgüt için yeni sıkıntılara gebe. Bunun için örgüt yöneticileri PKK’nın Ergenekon ile olan ilişkisini ya Diyarbakır Cezaevi’nde tutuklu Şemdin Sakık’a bağlıyor ya da kendilerinin bazı devlet organlarını kullanmak için irtibat hâlinde olduklarını ileri sürüyor. Duran Kalkan, geçen hafta yaptığı açıklamada Ergenekon operasyonunu küçümserken PKK’nın Ergenekon ile ilişkisinin olmadığını yandaşlarına anlatmaya çalışıyor. Kalkan, Yalçın Küçük ve Doğu Perinçek’in PKK ile olan irtibatını inkâr etmiyor ancak onların örgütü kendi taraflarına çekmek için görevlendirildiğini savunuyor. Kalkan, PKK’nın İbrahim Şahin ve Levent Ersöz ile ilişkisinin olmayacağını da tuhaf bir şekilde ileri sürüyor. Kalkan, Türkiye’deki Ergenekon karşıtlarının söylemlerini kullanarak bu operasyonun siyasi olduğunu ve yeni derin devletin oluşturulduğunu da ileri sürüyor. Duran Kalkan, özetle militanlarına ‘bu davaya inanmayın’ diyor. Tabii Kalkan, yandaşlarını Ergenekon ile ilgili bilgilendirirken, aynı zamanda 2009 yılının zorlu geçeceği ve saldırıların devam edeceği tehdidinde de bulunuyor. AKSİYON