Van'ın Gevaş ilçesine bağlı Kızıltaş köyünde yaşanan su sıkıntısından dolayı gençler evlenemiyor. Kızıltaşlı kızlar, kısmetlerinin köy dışından çıkmasını beklerken, başkan yerden susuz köye kız verilmemesi de Kızıltaşlı delikanlıları bekar bırakıyor. 80 haneli köyde yıllardan beri su ihtiyacını kadınlar ve genç kızlar köyün bir çeşme ve kuyusundan çekerek bidonlarla evlerine taşıyor. Bu taşıma işi köyde yaşları 24 ile 35 arasında değişen 50 kadar erkeği bekar bıraktı. Van -Çatak karayolu 32. km üzerinde bulunan 80 haneli köyün yıllardan beri içme suyu sıkıntısı çekiliyor. 870 nüfuslu köyün içme suyu ihtiyacı bir çeşme ve kuyudan karşılanıyor. Dağınık bir yapısı olan köyde su taşıma işini kadınlar ve genç kızlar yapıyor. Kuyunun ve çeşmenin başında toplanan kadınlar sıraya geçerek pompa ile çektikleri suyu bidonlara koyarak evlerine kimisi el arabası kimisi ise omzuyla taşıyor. Köyde hali vakti yerinde olanlar traktörle suyunu taşıyor. Bazıları bidonları eşeklerle taşıyor. Ancak köylü kadınların ve kızların büyük kısmı omuza kuvvet diyerek bidonları omuzlarına alarak evlerinin yolunu tutuyor. Köylüler su sıkıntılarından kurtulmak için yıllarca verdikleri mücadele sonunda 2001 yılında Köy Hizmetleri köye 80 metre sondaj vurarak su çıkarıyor. Çıkarılan su köyün yüksek bir kısıman depoya pomlanarak buradan şebeke ile köydeki evlere dağıtılma işi ise ihale edildi. Köylüler, 25 bin YTL'ye ihaleyi alan firmanın evler arasında şebeke hatlarının bir kısımını döşeyerek yarım bıraktığını iddia etti. Köyülüler bir çok borunun birbirine bağlanmadığını önü sürüyor. Müteahhit, okuma yazması olamayan muhtara şebekeyi tamamladığına dair yazıyı imzalatıp işi yarım bırakmış Köylülerden Mehmet Adakan, 100 yıllık geçmişi olan köylerinin su sorununu gidermek için 2001 yılında sözde su şebekesinin yapıldığını anlattı. Adakan köydeki su sorununu şöyle aktardı: "Dönemin köy muhtarının okuma yazması olmadığı için firma sahibi köydeki işi bitirdiğine dair muhtara belgeyi imzalatıyor. Müteahit firma işi yarım bırakarak gitti. Ondan sonra yaptığımız girişimler sonuçsuz kaldı. Köydeki iş bitmediği halde bitmiş gibi gösterildiği için şimdi devletin nazarında köyde tüm evlere şebeke suyu akıyor. Ancak şimdiye kadar hiçbir evde bir damla su akmadı. Bu sorunun giderilmesi için 30 ile 40 bin YTL kaynak gerekiyor. Köylüler olarak suyumuzu bir kuyu ve bir çeşmeden karşılıyoruz. Bu işi genelde kadınlar yaptığı için köyümüzdeki gençlere kimse kız vermek istemiyor. Köyümüzde evlilik çağında 50 kadar gencimize bu sorundan bekar kalmış durumda. Köyümüzün kızları dışarı gitmek istiyor. Komşu köylerin kızları da buraya gelin gelmek istemiyor. Tek sebep sabahtan akşama kadar su çekmek istememeleri." Van'dan Kızıltaş köyüne gelin geldiğini belirten 4 çocuk annesi Hediye Demir (35) ise, 1 kızı ve 1 oğlunun evlilik çağına geldiğini ancak çocuklarını bu köyde evlendirmek istemediğini söylüyor. Demir, "Yaz, kış demeden su taşıyoruz. Ellerimiz sudan çatlıyor. Çamaşırlarımızı ellerimizle yıkamak zorunda kalıyoruz. Kışın daha zor, soğuk ve tipi altında su taşıyoruz. Kardan buzdan bazen düşüyoruz. Buranın çilesi çok. Büyüklerimiz yaşadığımız bu çileye son versinler" diyerek yaşadıkları sıkıntıları anlatıyor. Evlik çağına gelmiş 20 yaşındaki Nazime Sözdöker de, 7 yaşından bu yana su taşıdığını belirterek, anne ve babasının su yüzünden kendisini okutmadığını vurguluyor. Sözdöker, çocukluğundan bu yana yaşadıkları sıkıntıyı bundan sonra yaşamamak için bu köyden evlenmek istemediğini dile getiriyor. Nazime Sözdöker'in annesi Feyruze Sözdöker de "Bu köye gelin geldiğime pişmanım. Böyle olduğunu bilseydim gelmezdim. Kızımın bu köyde evlenmesini istemiyorum" şeklinde konuşuyor. Başka köylerden Kızıltaş'a gelin gelenlerden biri de 3 çocuk annesi Sakine Uçar, susuzluğun çilesini çektiklerini ifade ederek, "Şimdi suyu kendimiz ve temizlik için taşıyoruz. Kış aylarında ise hayvanlarımız içinde taşıyoruz. Her evde en az 100 hayvan var. Kadınlar soğuk havada kuyu başında sıraya giriyor. Bazen kavga çıkıyor." diyerek durumu özetliyor. Köyün su mağdurları arasında yer alan bekar erkekler ise köylü kızların su taşımamak için köyden kaçmak için kendileri ile evlenmek istemediklerini söylüyor. 30 yaşındaki bekar İsmail Avneş, evinin su kaynağından 1 km uzaklıkta olduğunu dile getirerek, kızların su taşıma kaygısı ile kendisiyle evlenmek istemediğini kaydediyor. Ailesinin hem kendi köylerinde hem de komşu köylerde bir çok yerden kendisine kız istediklerini ancak kızların bu şartlarda kendi köylerine gelin olarak gelmek istemediklerini anlatıyor.