Son günlerde çok konuşulan Nefes filmi, Mehmetçiğin hangi zor şartlarda görev yaptığını bir kere daha gözler önüne serdi. Bu yönüyle film aslında profesyonel orduya ihtiyacın açık bir göstergesi. Lakin, "adım attık, atıyoruz" açıklamalarına rağmen henüz bu konuda bir gelişme yok ve analar, profesyonel orduya kimlerin engel olduğunu merak ediyor.

Abdullah Abdulkadiroğlu yazdı: "Nefesleri bitince 'Nefes'e sarıldılar"

Irak sınırında, 2365 metre yükseklikte, bulutların arasında bir karakol. Bir sınır ötesi operasyon sırasında karakol daha da stratejik hale geliyor. Karakolda bir yüzbaşı ve 40 asker görevlendiriliyor. Askerler bir yandan dondurucu soğuk ve metrelerce kar ile bir yandan da teröristlerle mücadele ediyor. Son günlerde çeşitli sebeplerle adından söz ettiren Nefes filminin konusu kısaca böyle. Askerlik, silah ve savaş gerçeği bütün çıplaklığı ve korkutucu yüzüyle Nefes'te seyirciye aktarılıyor. Terörün yaşandığı bölgelerde son 30 yıldır çok sık yaşanan bu görüntüler sadece askerliğin tehlikeli ya da zor yanlarını da anlatmıyor. Filmde gösterilmiyor, ancak millet bu sahnelerden sonrasını da yıllardır yaşıyor. Yıllardır canlar toprağa veriliyor, ardından gözyaşı akıtılıyor. Bu acıların ardından her seferinde Türkiye'de profesyonel ordunun gerekliliği vurgulandı. Analar ve babalar, profesyonel askerler dururken, silahı bir kaç ay önce eline alan çocukların sıcak çatışmalara gönderilmesinin doğru olmadığını haykırdı. Yetkililer de yıllardır her şehit cenazesinde gündeme gelen bu konuda adım atılacağını açıkladı. Genelkurmay Başkanı seviyesinde, "profesyonelleşeceğiz" müjdeleri verildi. Ancak profesyonel askerlik bir türlü hayata geçirilmedi. Nefes filmi, gerçekleşmemiş temennilerin bir göstergesi olarak bugün ilgiyle izleniyor. Çocuk denebilecek yaşta dağ başlarında hayatta kalmaya çalışan askerlerin düştüğü acı durum, anaların babaların yüreklerini bir kere daha kanatıyor. Kamuoyu ise neden adım atılmadığını, kimlerin ayak dirediğini sorgulamaya devam ediyor...