Ege'de ilk deniz güçlerinin ortaya çıkması ve denizaşırı ticaretin artmasıyla birlikte, gemilerin rotaları üzerindeki bazı stratejik noktalar, eski çağların süper güçleri tarafından kontrol edilmeye çalışıldı. Bu yerlerden biri de Çanakkale ve İstanbul Boğazı ile boğazın girişindeki adalar oldu. Çanakkale Boğazı'nda ve yakınlarında, M.Ö. 610 yılından M.S. 1915 yılına kadar 14 deniz savaşı yaşandı. Boğaz, M.Ö. 324 yılında, belkide tüm dünyanın kaderini değiştirecek büyük bir savaşa sahne oldu. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi (ÇOMÜ) Tarih Bölümü araştırma görevlisi arkeolog Reyhan Körpe, Büyük Constantinus ile Licinius arasında, Roma'nın paylaşılması için yapılan savaşın, Çanakkale Boğazı'nda yaşanan savaşların en büyüğü olduğunu söyledi. Savaşta, yaklaşık 400 gemiden oluşan Licinius'un donanmasıyla, 200 gemiden oluşan Büyük Constantinus'un gemilerinin boğazda karşı karşıya geldiğini belirten Körpe, bu savaştan sonra İstanbul'un Doğu Roma İmparatorluğu'nun başkenti olduğunu bildirdi. Asya ve Avrupa'yı birbirine bağlayan Çanakkale Boğazı'nın stratejik bir noktada bulunması nedeniyle tüm medeniyetlerin gözdesi olduğunu ifade eden Körpe, şunları kaydetti:''Persler'den Araplar'a, Spartalılar'dan Ruslar'a kadar bir çok medeniyet yüzyıllardır Çanakkale Boğazı'nda egemen olmak istiyordu. Boğazı ele geçirmek uğruna, burada 14 savaş yapıldı. M.Ö. 610 yılında Atinalılar ve Akhillieionlular arasında yaşanan savaş, boğazdaki ilk egemenlik savaşıydı. Boğazın hakimiyetini noktalayan son savaş ise yüzyıllar sonra yaşanan Çanakkale Savaşları'ydı. Türk topçusu Seyit Onbaşı'nın tek başına kaldırdığı topuyla düşmanın en büyük zırhlılarından birini vurarak yaptığı kahramanlık, Çanakkale Boğazı'nı geçmeye çalışan bu son donanmaya ait gemiyi, Atina, Sparta, Roma, Bizans, Arap, Venedik ve İngiliz gemileriyle boğazın derinliklerine gömdü.''