Hizmet Hareketi’ne üyelik iddiasıyla yürütülen soruşturmalar kapsamında 6 yıl 3 ay hapis cezasına çarptırılan fizik öğretmeni Şerife Sulukan, cezası onaylandığı için 5 gün içinde tutuklanıp R (rehabilitasyon) tipi cezaevine gönderilecek.

Şefika öğretmenin hikayesi ise bir hayli ilginç. 15 Temmuz’dan sonra çıkarılan ikinci Kanun Hükmünde Kararname ile açığa alındı. İki ay sonra göreve iade edildi. Ancak bu kez kendisi çalışmak istemedi.

Mardin yerel medyasında hakkında çıkan haberlerin linkleriyle birlikte il ve ilçe milli eğitim müdürlüklerine, valiliğe “Beni ihraç edin” diye dilekçe verdiği halde Sulukan’ı ihraç etmediler. Aynı zamanda 28 Şubat mağduru olan Sulukan’ın ısrarla görevine dönmesini istediler.

Bir yandan bunlar olurken diğer yanda göreve iade ettikleri öğretmene 6 yıl 3 ay ceza verildi. Gerekçe, çocuklarını kapatılan koleje göndermesi, MEB’e atanmadan önce kapatılan bir kolejde sigortasının bulunması için ve eşinin numarasında çıkan Bylock.

Sulukan haklı olarak, “Ben çocuklarımı o koleje devlet teşvikiyle gönderdim. İki çocuğumun da kolej parasının yüzde 60’ını devlet ödedi. Ben 28 Şubat mağduruyum. Devlet beni önce okulunda okutmadı. Sonra o kolejleri açtı, bana çalışma izni ve onayı verdi. Çocuklarımı koleje göndermem için teşvik verdi. O zaman devlet bana tuzak mı kurdu?” diye soruyor.

19 ay önce ise geçirdiği koronavirüs nedeniyle Şerife Sulukan’ın sol tarafı felç oldu. Yüzde 89 engelli raporu verilen Sulukan, bastonsuz ve destek olmadan yürüyemiyor. Banyo dahil kişisel ihtiyaçlarını tek başına karşılayamıyor. Üstelik kalbinden ve omzundan ameliyat olması gerekiyor.

Cezası Yargıtay tarafından onaylanan Sulukan’a, 3 ve 6 aylık sürelerle iki kez infaz erteleme verildi ancak İstanbul Adli Tıp üçüncü talebini reddetti. 45 yaşındaki Sulukan, hapse girmeden önce kendisine, 5 yıldır hapiste olan eşi Coşkun Sulukan’a neden ceza verildiğini, yargılanma sürecinde yaşadıklarını ve nasıl felç olduğunu Bold Medya’ya anlattı.

“Fizik öğretmeniyim. En son Mardin Midyat MEB Midyat Kocatepe İlköğretim Okulu’nda çalışıyordum. 16 ve 20 yaşında iki çocuğum var. Onları Mardin Midyat Mehmet Nezih Erdem Koleji’ne gönderdiğim, bu okullarda sigortalı çalıştığım ve eşimin telefonundaki Bylock nedeniyle bana ceza verildi.

Aralık 2017’de beni, eşimi ve iki çocuğumu İstanbul’da gözaltına aldılar. Bağcılar’daki Güllüoğlu’nda arkadaşlar gelecek kahvaltı yapacak, sonra da çocukları gezdirecektik. Arkam dönüktü, ses duyunca eşimin oturduğu masaya döndüm. Kom Şube’den gelenler eşimin başında duruyordu. Daha kahvaltıya oturmadan onu alıp götürdüler.

Bu arada kızım ağlıyor. Geri dönüp beni de aldılar. Oğlum da eşimin arkadaşıyla birlikte hanımını almaya gitmişlerdi. Aynı anda onların evinin oraya da operasyon yapmışlar, arabada onları da aldılar. Bizi hep birlikte Bağcılar’a karakola götürdüler. Gece 12’ye kadar çocuklarla birlikte karakoldaydık. Kızım o zaman 13 yaşındaydı. Yanımızdaki öbür arkadaşın küçük bebeği vardı, kızı vardı. Ben tutuklandım. 14 ay hapiste yattım. Eşim Coşkun Sulukan hala tutuklu.

19 ay önce eşimi Şanlıurfa’da tutukluyken ziyaretine gitmiştim. Benim normalde fibramiyali (kas ağrıları) hastalığım vardı. Ziyaret sonrası herkes Kovid oldu. Benim de Kovid olduğum anlaşıldı. Doktor Kovid ilaçlarını verince, yan etkileri çok güçlü olduğu için kullanmak istemediğimi söyledim. İyileşir miyim diye sordum, bağışıklığınız güçlüyse iyileşirsiniz dediler. Ben de güçlü olduğuna inanıyordum. Gerçekten de Kovid’i sadece terlemelerle atlattım. Karantinanın bittiği gün annemlerde bayılmışım. Sağ şah damarıma pıhtı atmış.

Sol tarafım felç kaldı. Yüzde 89 engelli raporum var. Hiç oturamıyordum. Yatağın içinde kalktığımda bile herkes seviniyordu. Ölümden döndüm. İlaç verirken yüzde 40 hayati tehlikesi var diye oğluma kağıt imzalamışlar. Tam Kovid’den olduğu da belli değil. Kalp ile ilgili de olabilir. Doğuştan kalp kapaklarının birinde açıklık varmış. Doktor ameliyatla kapatılmasını önerdi.

Bir de omzumda felçten kaynaklı çıkık var. Kaslar güçsüzleştiği için çıkmış ve ilk başta fark edilmemiş. Şimdi hem ağrım oluyor hem de kolumu kullanamıyorum. Ankara’da ameliyat olacaktım, randevu almak için Adli Tıp raporunun sonucunu bekliyordum. Kolumun çıkık yerine takılması ve fizik tedaviyle kolumun güçlenmesi lazım. Yoksa kolum böyle kalır. Felçte erken tedavi çok önemli.

İlk hastalandığımda yüzde 89 engelli raporunu eşimi tahliye ederler belki diye Yargıtay’a gönderdi ki, sonuç cezam onandı. İnfaz ertelemesi için iki kere başvurduk.  İlk başta 3 ay, sonra 6 ay ertelediler. Tekrar erteleme için başvurduk. Tokat’taki doktor heyeti 1 yıl erteleme verdi. İstanbul Adli Tıp ‘hastayı görmek istiyoruz’ dedi. İkincide de beni görmek istemişlerdi ve ambulansla İstanbul’a götürmüşlerdi. Şimdi de İstanbul’a götürdüler. Gördüler durumumu ama bu kez ertelemediler.

Adli Tıp, önceki gün ‘R tipi cezaevine nakli’ diye karar vermiş. Bu halde cezaevine gideceğime mi üzüleyim. İki çocuğum hem annesiz hem babasız kalacaklar ona mı üzüleyim, ki doktorlar üzülemem gerektiğini, tekrar felç riskin olduğunu söylüyorlar. R tipi cezaevleri İzmir Menemen, Elazığ, Samsun ve İstanbul’da var. Ben Tokat’ta yaşıyorum. En yakın yer Elazığ. Beş gün içinde teslim olmamı söylediler.

Tek başıma bastonsuz yürümekte zorlanıyorum. Bastonla ve yanımda bir destek olacak bir kişi lazım. Bastonla bile tek başıma dışarıya çıkamıyorum. Banyomu yapamıyorum. Sol elimi kullanamıyorum. Tek başıma başörtümü takamıyorum. Saçımı bile toplayamıyorum. Yardımcı bir bayan geliyor eve. Onun dışında annem, kayınvalidem, görümcem yardımcı oluyor. Annem de kayınvalidem de ameliyatlı, ilaç kullanan insanlar. Lavabo alafranga olmak zorunda.

Adli Tıp’a da doktorlara söyledim. Bir yıl önce bana erteleme verilmemiş olsaydı bu hale gelemezdim. Bir yıl daha fizik tedavi hakkım var. Devlet bana bu hakkı niye verdi? Bir yıldan önce iyileşmeyeceğini biliyorlar ki bu hakkı tanıdılar. Ama maalesef tedavim yarım kalacak. Fizyoterapist haftada üç gün eve geliyordu, ben de gidiyordum ama şu an maalesef bunlar kalacak. R tipi cezaevinde tedavi olabileceğimi sanmıyorum. Engellilerin kalabilmesi için dizayn edilmiş bir kurum orası.

14 ay hapis yatmıştım, 2,5 yıl daha kalacağım. İnfaz ertelemesi istememenin nedeni cezayı yatmaktan korktuğum için değil, tedavimin yarım kalmaması. Nöroloji ve psikoloji muayene etti. ‘Heyet olarak karar veriyoruz ama en son onayı Cumhurbaşkanı veriyor’ dediler.