Kaddafi on yıldan uzun süre sonra ilk kez bir yabancı gazeteciye konuştu. 2011'de hükümet devrildikten sonra Seyfülislam , babası ve kardeşinin aksine bağımsız bir grup isyancı tarafından yakalanmış ve idam edilmemişti. İngiltere'de eğitim gören Seyfülislam gençliğinde demokrasi ile ilgili birçok olumlu söylemde bulunmuş, Batı ülkeleri kendisinin reformlara giden kapıyı açabileceğini düşünmüştü. Ancak Seyfülislam, protestoculara uygulanan şiddette babasının cephesinde yer almıştı.

Röportajı yapan New York Times gazetesinden Robert F. Worth, İnsan Hakları Gözlemevi'nin kendisine Seyfülislam'in 2014'ten bu yana hayatta olduğuna dair hiçbir kanıt görülmediğini dile getirdi. 

Seyfülislam, "Hala tutsak mısınız?" sorusuna yanıt olarak kendisini yakalayan isyancıların devrimin fikirlerinden uzaklaştığını ve onu "güçlü bir müttefik" olarak görmeye başladığını ifade etti. 

Seyfülislam, "Düşünebiliyor musunuz? Bir zamanlar gardiyanım olan insanlar şimdi dostlarım" dedi.

Worth, Seyfülislam'ın "Ortadan kaybolduğu" yılları Orta Doğu'daki siyasi gelişmeleri takip etmek ve babasının "Yeşil Hareket"ini tekrar organize etmek için kullandığını ifade etti. 

Seyfülislam, "Ülkemize tecavüz ettiler. Dizlerinin üzerine çökerttiler. Para yok, güvenlik yok; hayat yok. Benzin istasyonuna gidin; dizel yok. İtalya'ya petrol ve doğalgaz ithal ediyoruz. Ülkenin yarısının ışıklarını yakıyoruz. Burada ise elektrik yok. Bu başarısızlıktan fazlası; bu bir fiyasko" ifadelerini kullandı.

Başkanlığa aday olup olmayacağı konusunda bir açıklamada bulunmaktan kaçınan Kaddafi'nin oğlunun, babasının hareketinin ülkeyi tekrar birleştirebileceğine inandığı belirtildi.

"Libya halkından on yıldır uzaktayım" diyen Seyfülislam, "Yavaş yavaş geri dönmeli. Tıpkı striptiz gibi. Onların akıllarına girmelisiniz" ifadelerini kullandı.