Kedileri çok seviyor olabilirsiniz. Belki de onları pek sevmiyorsunuz. Her iki durumda da bir köşeye uzanmış, bütün gün uyuklayan ve ilk bakışta pek de çalışkan bir görüntü vermeyen kedilerin sevimli canlılar olduğunu herhalde kabul edersiniz.

Köpek sahibi haneler (yüzde 38) kedi sahibi hanelerden (yüzde 34) daha fazla. Ama aslında köpeklerden daha fazla evcil kedi var. Çünkü kedi sahipleri tek bir kedi ile yetinmiyor. Evcil hayvanlar olarak kediler her zaman temas, nispeten düşük bakım nedenleriyle tercih ediliyor.

Ama kedilerin tek olayı sevimli olmaları ve bir köşede uyumaları değil; çok daha ötesinde… Uzmanlar, tüm kedilerin aniden yok olması durumunda, dünyada işlerin hızla cehenneme dönebileceğini söylüyor. Üstelik bu konuda yapılmış ciddi araştırmalar da var.

İster evcil olsunlar, ister başıboş olsunlar, kedilerin hayatta kalmak için yiyecek ve çöplerimize bağımlı olduklarını düşünebilirsiniz. Ancak veterinerlik profesörü ve Purdue Üniversitesi İnsan-Hayvan Bağları Merkezi’nin direktörü Alan Beck’e göre, onlar “uyarlanabilir avlanma davranışlarına sahip uzman avcılar.” Beck, bu konuda şunları söylüyor: “Onlar küçük hayvanların en çok korkması gereken avcılar. İhtiyaç duyduklarında, av az olsa bile yalnız hayvanlar olarak hayatta kalabilirler.”

Ahırlarda ve tahıl depolama alanlarında fareleri ve sıçanları öldüren kediler, bu zararlıları kontrol altında tutmak için hayati önem taşıyor. Örneğin Hindistan’da, Beck, kedilerin kemirgenler nedeniyle oluşan tahıl kaybı miktarını azaltmada önemli bir rol oynadığına inanıldığını söylüyor. Başka bir deyişle, insanların kedileri beslediği bir açıdan doğru olabilir, ancak kediler olmasaydı, insanlar ilk etapta daha az yiyeceğe sahip olurdu.

Peki, kediler aniden ortadan kaybolursa kemirgen popülasyonu ne kadar hızlı artar? Bu konuda yapılmış araştırmalar mevcut. Büyük Britanya’da 1997 yılında yapılan ilk araştırma, ortalama bir ev kedisinin altı ay içinde eve 11’den fazla ölü hayvan (fareler, kuşlar, kurbağalar ve daha fazlası dahil) getirdiğini tespit etmiş durumda. Bu, İngiltere’deki 9 milyon kedinin toplu olarak yılda 200 milyona yakın küçük avını öldürdüğü anlamına geliyor. Üstelik bu rakama biz fark etmeden öldürdükleri avlar dahil değil.

Dahası, eğer kemirgen popülasyonu artarsa, bu elbette bir dizi başka ekolojik etkiyi tetikleyecektir. 1979’da Yeni Zelanda’da yapılan bir başka araştırma, kedilerin küçük bir adadan taşındığında, yerel sıçan popülasyonunun hızla dört katına çıktığını ortaya çıkartmış. Sıçan sayısı arttıkça da, yumurta farelerinin avladığı deniz kuşlarının popülasyonunun azaldığı gözlemlenmiş. Dünyadaki yaklaşık 220 milyon evcil kedinin tümü yok olursa, deniz kuşu popülasyonlarının dünya çapında yok olması muhtemel. Beck, “Bütün türlerin birbirleri üzerinde bir etkisi var” diyerek bu duruma vurgu yapıyor.

Kısacası kediler olmasaydı, zincirleme bir reaksiyonla pek çok hayvan türü de olmayabilirdi. Halen kedileri miskin miskin uyuyan canlılar olarak görüyorsanız, herhalde artık bundan çok daha fazlasını temsil ettiklerini görmüşsünüzdür…