Biokimyacılar, ağaç delen böceklerin, kılkanatların, kış uykusuna yatan kurtçukların sürfelerini, böceklerin üzerinde yaşadıkları selülozlu sindiren enzimleri ayırmak maksadıyla incelediler. Kurtçuklar meydana çıkarılınca onların iç suları bir analize tabi tutuldu. Ve işte o zaman büyük bir sürprizle karşılaşıldı. Bunlar oldukça fazla gliserin ihtiva etmekteydi Bu, otomobillerde kullanılan antifrizlerin çoğunun esası olan etilen glikole çok benzeyen kimyevi bir maddedir. Hareketli yaz kurtçuğunda gliserol bulunmamakta. İlim adamları kurtçuğun kendisini kışın donmaktan koruyacak bir mekanizmaya sahip olduğunu ve kışın dokuların korunması için gliserin kullandığı neticesine vardılar. Bu teoriyi ispat etmek için ABD Minnesota Üniversitesi’nde, siyah karıncalar üzerinde deneyler yapıldı. Kış uykusuna dalan yetişkin karıncaların vücutlarında yüzde 10 kadar gliserol vardı. Fakat karıncalar yavaş yavaş ısıtıldıkları ve harekete başladıkları zaman artık antifrize ihtiyaç kalmadığından gliserolden de eser kalmıyordu. Karıncalar birkaç gün sıfır derecenin biraz üstünde bırakılınca yeniden gliserol üretmeye başladı. Acaba o küçücük, korumasız ve akıl sahibi olmayan canlılar bu muhteşem mekanizmayı nasıl öğrendiler? Bugün