İnsan bu sahneye kendisine biçilen başrolü oynamak üzere gönderilmiştir. O, ‘baş düşman’ı şeytana ve onun icraat merkezi olan nefsine karşı göstereceği mücadele ile hak ve hakikat kahramanı olmaya aday şerefli bir varlıktır. Dünyaya yolu düşen her insan ‘emrolunduğu gibi dosdoğru’ yaşamakla bu payeye hak kazanır.
İnsan varlığın tamamındaki özelliklerden üstün ve ayrıcalıklı yanlarıyla ‘Yaradan’ı Tesbih’ etme ve sonsuzluk bestesini dillendirme kabiliyetine sahiptir. İnsanî kabiliyetlerin ortaya çıkması ise ancak insan olma potansiyelinin fark edilip kullanmasıyla mümkündür. Bu durum dile geldiği kadar kolay değildir. Nefsin iradeye, iradenin akla, aklın da vahye teslim edilmesi gerekmektedir. Bu da her kişinin değil yalnızca er kişilerin gerçekleştireceği zor bir iştir.
Nefsini iradesine, iradesini de aklına teslim edemeyen insanın vahyin aydınlatıcı ikliminden istifade edip yol alması mümkün değildir. Bu yönüyle nefs, insanı hakikatten, iyi olandan, doğrudan uzaklaştıran kalın ve büyük bir perdedir. Bu yüzden meşhur bir Hadis-i Kudsi’de ifade edildiği üzere; insanın Rabbini bilmesinin ancak nefsini bilmesi ve ona karşı önlem alması ile mümkün olacağı belirtilmiştir.
Tasavvuf ilmi, nefsin fark edilmesi, kontrol altına alınması ve terbiye edilmesi hususunda bize önemli ipuçları sunar. Bediüzzaman Hazretleri’nin ifadesiyle Hakikat-ı Ahmedi’ye’nin özü olan tasavvuf, insana içindeki ‘ene’yi farkettirme ve onu vahye muhatap hale getirme bilgisidir. Tasavvufi bilgi yalnızca insanın bu mücadeledeki eksi ve artılarını ortaya koyar, düşmanını doğru tanımasını ve tanımlamasını sağlar ‘Ene’nin ‘Hüve’ haline gelmesi ise insanın nefsiyle olan mücadelesine bağlıdır.. Olmanın sırrı insanın iradesinde saklıdır. İnsana düşen cüz’i iradesinin hakkını verip kulluk bilinciyle ve ‘tam bir teslimiyetle’ Rabb’ine sığınmaktır. İradeyi aşan böyle bir mücadelede insanın kendine güvenmesi ise onu galip çıkarmaya yetmeyecektir. Ebediyet yolculuğunun bilinmeyen güzergahlarında tuzağa düşmemek ancak her nefeste ciddi ve dikkatli bir kulluk şuuruna bağlıdır. Bu yolda niceleri nefislerinin emrine girmiş, kendilerini sorgulamamış ve içlerinde taşıdıkları putun kulu ve kölesi olmuşlardır. Bu yüzden insan hayatı için yegane başvuru kaynağı olan İslâm kelimesinin farklı bir manası da Allah’ın iradesine teslim olmak demektir.
Işık Yayınları tarafından yayımlanan ve Bekir Dündar tarafından kaleme alınan ‘İÇİMİZDEKİ DÜŞMAN’ isimli kitap insanın nefsiyle son nefese kadar olan mücadelesinde onun daha iyi tanıyıp bilmesi ve önlem alması için önemli ipuçları sunuyor okuruna.
Kitap, nefsin mahiyetine açıklık getirmeye çalışırken, insanın kendiyle olan mücadelesi olarak tarif edeceğimiz kemâle erme yolculuğuna dair dikkat edilmesi gerekenleri Kur’ân-ı Kerim ve Hadis-i Şerifler’in ışığında ele alıyor. Efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem’in rahle-i tedrisinde yetişmiş büyük simaların kendi hayatlarındaki tecrübe ve keşiflerine de yer veren yazar, okurun eseri daha iyi anlamasına yardımcı olmak için konuyu beş bölüm halinde detaylı olarak incelemiş.
Kitap, birinci bölümde nefsin tanımı ve mertebelerine değinirken, diğer dört bölümde ise nefsin emri altında ortaya çıkan kötülükleri ve bu kötülüklerden korunma yollarını anlatıyor.
Az bildiğimiz ve bu yüzden çoğu kez önemsemeyip yenik düştüğümüz nefsimizi tanımak, bize ve çevremize verdiği zararları daha fazla gecikmeden fark etmek için ‘İÇİMİZDEKİ DÜŞMAN’ bir başucu kitabı.
* Hadis-i Kudsi: "Ey insanoğlu, nefsini bilen, Beni bilir; Beni bilen, Beni arar; Beni arayan mutlaka Beni bulur ve Beni bulan, bütün arzularına ve dahasına nâil olur; nâil olur ve Benden başkasını Bana tercih etmez. Ey insanoğlu, mütevazi ol ki Beni bilesin.. açlığa alış ki, Beni göresin.. ibadetinde hâlis ol ki Bana eresin. Ey insanoğlu, Ben Rabbim; nefsini bilen Beni de bilir.. nefsini terk eden Beni bulur... Beni bilmek için nefsini terk et; Benim mârifetimle mâmur olmayan bir kalb kördür!"
