Makina Mühendisleri Odası İstanbul Şubesi, 30 bin üyesinin sorunlarını tespit etmek, bu konuda yapılması gereken çalışmalara işaret etmek için yaptığı çalışmalara bir yenisini daha ekleyerek üyelerinden gelen cevapları değerlendirdi.

882 kişinin katıldığı İstanbul’da Yaşayan Mühendisler Araştırması ile, İstanbul’da yaşayan mühendis, mühendislik öğrencisi, emekli ve iş arayan mühendislerin iş, yaşam ve eğitim koşullarını incelemek, pandemi dolayısıyla yaşadıkları zorlukları belirlemek, bunları kamuoyu ve ilgili kurumlarla paylaşmak amaçlandı.

Mühendisliğin ve mühendislerin daha güçlü olabilmesi adına neler yapılabileceğinin değerlendirildiği araştırma, gelir, istihdam, motivasyon, eğitim, itibar, yetkinlik ve dayanışma olarak 7 ana adım üzerine kurgulandı.

2003–2020 yılları arasında üniversite sayısı 78’den 207’ye çıkan Türkiye, üniversite sayısı bakımında dünyada 15. sırada yer alırken Dünya Ekonomi Forumu (WEF) Rekabet Raporu’na göre 2017- 2018 yılında yükseköğretim sistemi kalitesi endeksinde, 137 ülke arasında 101’inci sıraya geriledi. Plansız olan bu yapının sonuçları araştırmaya da yansıdı. Mühendislik eğitiminde ihtiyacın çok üzerinde öğrenci olduğunu belirtenlerin oranı yüzde 72,9. Kalitesiz, yetersiz bir eğitim alındığını belirtenlerin oranı da yüzde 70’leri buluyor. Bunlara paralel olarak katılımcıların yüzde 65,3’ü mesleğin değerinin ciddi anlamda azaldığını belirtiyor

Ülkenin mevcut koşulları içinde emek süreçlerindeki değişime bağlı olarak mühendislerin mesleki ve sosyal alanda dönüşümler yaşanıyor. Anketi dolduranların yüzde 13,13’ü meslekleriyle bağlantısı çok düşük ya da bağlantısız işlerde çalıştıklarını belirtti.

Faal mühendislerin yaklaşık yüzde 85’inin gelir artışı, yüzde 14,6 olan enflasyonun altında kaldı.

Ankete katılanların 8’de 1’i iş aradığını belirtiyor. İş arayan mühendislerin pandemi sürecinde karşılaştıkları zorluklar artmış, yüzde 89’u iş arama sürecinin kötüleştiğini belirtti. İş arayan mühendislerin yüzde 46,3’ü 1 yıl veya daha uzun süredir iş arıyor.

Pandemi sürecinde mühendislerin yüzde 50’si işyerlerinden çalışmaya devam ettiğini kaydetti. Mesleki anlamda gelişimlerini devam ettirebildiğini söyleyen mühendislerin oranı yüzde 40’lar civarında.

İş dünyası ve ekonomi üzerinde pandemi etkilerinin azalması ya da ortadan kalkması konusunda mühendislerin yüzde 30,16’sı 2 yıldan fazla bir sürenin geçeceğine, yüzde 17,35’i ise tamamen normale dönüşün gerçekleşmeyeceğini düşündüklerine vurgu yapıyor. Gelecek beklentilerinde mühendislerin yüzde 68,37’si kaygılı olduklarını vurguladı.

Özellikle ekonomiden kaynaklı gelecek belirsizliği ve kaygılar yakın gelecekte mühendislerin yüzde 20,52’sinin şehir ve yüzde 24,60’ının ise ülke değiştirmek istemesine nende oluyor. Adalet ve hukuk konusunun ülkedeki en büyük sorun olduğunu belirtenlerin oranı yüzde 49,21 olurken, ekonomi ve eğitim de takip eden sorunlar arasında yer aldı.