Sahurlar yapıldı.. niyetler edildi. Saat 20.17'ye kadar (ABD'de bulunduğum şehirde), Allah için, oruca duruldu. 

Saat şu an 03.55 ve yapmam gereken daha bir sürü iş var ama... o kadar yoruldum ki. 

Ramazan'ın hemen öncesinde başlayan, bin bir zorlukla ve sıkıntıyla başladığımız Bir Ümittir Ramazan programında, stüdyoda sadece 2 kişi çalışıyoruz. 

Bir arkadaşımız başka bir ülkeden bize montaj desteği veriyor..okunan Kuran-ı Kerim'leri montajlıyor, meallerini çerçeveye oturtup hazır ediyor.. Dünya Ramazanlaşıyor mesajlarını, Ramazan Manisi ve Gönülden Nağmeler bölümlerini montajlayıp bize yolluyor. 

Bir arkadaşımız ise ABD'de çektiğimiz yayınları Almanya'ya gönderiyor ve bölümlere de ayırma işlemini yaptıktan sonra Youtube'a yükleme işlemlerini yapıyor. 

Hiç kameramanımız olmadı. 

Ses teknisyenimiz yok o yüzden ciddi bir ses sorunu yaşıyoruz. 

Hem ışık teknisyenimiz, hem yeteri kadar ışığımız yok. O yüzden stüdyomuzu ancak bu kadar aydınlatabiliyoruz. 

Prompterımızı kumanda eden birileri yok, onu da biz yapmaya çalıştık ilk 10 gün. Sonra vazgeçtik kullanmaktan.. çünkü prompterı başlatıp saniyeler içinde yerinize oturmanız, gerilime ve konsantrasyon kaybına sebebiyet veriyor. 

Youtube'a yayın yüklendikten sonra yapılması gereken işlemler ise ayrı bir hikaye konusu... Ama... elhamdülillah.. bütün eksiklere rağmen, aynı aşkla ve şevkle programı yapmaya gayret ediyoruz. 

Bir gün yayında da anlatacağım burada yazdıklarımı ve yazmadıklarımı da.. 

Çok zorlanıyoruz... ama olsun. 

Yola çıkarken, öncelikle; 

"Türkiye'de hayat damarları kesilmiş arkadaşlarımıza nefes olabilir miyiz, yüreklerine su serpebilir miyiz, yaralarına bir nebze olsun merhem olabilir miyiz, 'bitmedik devam ediyoruz' müjdesini ulaştırabilir miyiz" düşüncesindeydik... 

İlk yayın başladıktan sonra, gelen duygu dolu mesajlara bakınca "elhamdülillah" dedik. Dualar aldık ve halen almaya devam ediyoruz. 

Biliyoruz ki, bizim insanımız çok daha güzellerine layık..ama elde şu an bu kadar var. Ama inşaallah daha iyilerini yapabilmek için bu bir başlangıç olacak. O yüzden, burada bana "patron" olup destek verenlerden ALLAH ebeden razı olsun. 

Bir Ümittir Ramazan yayınından önce kapılarına gidip "bize sponsor olur musunuz" dediğim ve beni boş çevirmeyen abilerimizden, kardeşlerimizden ALLAH razı olsun. Toparlayabildiğimiz miktarın neredeyse iki katı masrafımız oldu. Borç filan alarak tamamladık düzenimizi. Açığımızı henüz kapatamadık..ama kapanacak inşaallah. Birileri daha sahip çıkacak ve omuz verecek bu güzel işe... 

Biz, Üstad Hazretlerinin "çay koy keçeli, yeniden başlıyoruz" dediği gibi.. dün bildiğimiz ve yapmaya çalıştığımız güzel ve hayırlı işleri, dünkü yanlış ve eksiklerimizden sıyrılmış olarak aynen yapmaya devam edeceğiz inşaallah. 

Yanımızda olduğunuz için.. 

destek verdiğiniz için.. 

dualarınızda yer ayırdığınız için.. 

gözyaşlarınızla gönüllerimizi yıkadığınız için.. ÇOK TEŞEKKÜRLER. 

Rabbim, hiçbirimizi rızası istikametinden ayırmasın.

ASIM YILDIRIM