Sonuçlar hiç ummadığı gibi çıkınca Baykal'da ortadan kayboldu.Ama dün kameraların karşısına çıktı.Herkes bekliyordu ki çıkıp istifa edecek, benden buraya kadar diyecekti.Olmadı,yapamadım,başaramadım,milleti korkutmaya çalıştım ama millet korkmadı diyecekti.Ve Baykal bırakın bunları demeyi muzaffer komutan edasıyla kameraların karşısına.Başladı ne kadar başarılı olduğunu anlatmaya.Hasan Cemal bugünkü yazısında Baykal'ın yaptığı basın toplantısını yazdı. Hazin, acıklı! Baykal'ı izliyorum televizyonda. Yorgun ve gergin. Seçim sonrasının ilk açıklamasını yapıyor. İstifa edecek bir durum olmadığını belirtiyor. Sürpriz değil. İlginç olana gelince: 'Başarı'larını anlatıyor. Ne yaptıysa hep doğru yaptığının altını çiziyor ve her zaman nasıl haklı olduğunu vurguluyor, bazı örnekler vererek... Bununla kimleri etkilediğini sanıyor, bilemiyorum. Tuhaf bir ruh hali. CHP'yi 1990'ların başında yüzde 4.70'lik bir oy oranıyla üstlenmiş. 1995'de 10.70 yapmış. Sonra dört yıl daha muhalefet. 1999'da 8.70'e inmiş oylar. Ama suç kendinin değilmiş. CHP'nin Meclis dışında kalmış olmasında, küçücük oy düşüşüne uğramasında suç başkasına aitmiş. Kime mi? Amerika'ya! Çünkü Amerika tam seçim zamanı, sanki sırasıymış gibi Öcalan'ı paketleyip Ecevit'e teslim edince, CHP baraja takılmış ve tarihinde ilk kez parlamento dışında böyle kalmış. Oysa, parti olarak ne büyük işler yapmış, ama anlaşılan halk anlamamış... Sonra yine muhalefet yılları. Ve 2002 seçimleri. Hani Kemal Derviş'in son anda vitrine sıçrayarak CHP oylarını sıçrattığı milletvekili seçimleri... Bu seçim bir başarı öyküsüymüş. Çünkü CHP oylarını katlamış, 8.70'den 19.4'e çıkarmış. CHP yine seçim kaybetmiş ama olsun, Baykal partisini kendi deyişiyle 'yüzde 20 platosu'na yükseltmiş. Sonra yine muhalefet yılları... Ve 22 Temmuz. Geçen pazar günkü seçimler de başarısız sayılmazmış; zira oylarını tam 1.5 puan arttırmış CHP dört buçuk yılın sonunda. Baykal'ın deyişiyle "2002 seçimlerindeki yüzde 20 platosunu CHP sahiplenmiş ve istikrara kavuşturmuş..." Yüzüne bakıyorum Baykal'ın. Çok ciddi, inanarak söylüyor. "Ne yaptığımızı biliyoruz, partimizi inşa etmeye devam ediyoruz" diye ekliyor. Seçim sonuçlarının kendi tahlillerini değiştirmeyeceğini, 'aynı tahliller'le bir dahaki seçimde bambaşka sonuç alabileceklerini anlatıyor. Allah Allah! Bu arada CHP'den hala sosyal demokrat bir parti diye söz edebiliyor. Muhtıra şakşakçısı bir demokrat parti! Daha ilginci: İstifa taleplerinden dolayı medyayı suçluyor. İstifa beklentilerini "medyanın heyecan yaratma çabası" olarak yorumluyor. Yüzüne bakıyorum. Evet ciddi ve inanarak konuşuyor. Hazin ama... Seçimden bu yana iki gün geçti. Baykal'ın seçim başarısından söz açan ya da böylesi yorumlar yapan kimseciklere daha rastlamadım. Büyük çoğunluk ağız birliği yapmış gibi Baykal'ı seçimin en büyük mağlubu ilan ediyor. Şöyle bir düşünün: 22 Temmuz'da CHP'ye DSP de katılmış, solda birlik avazeleriyle... Karayalçın'ın SHP'si seçimlere girmemiş, yolu CHP'ye açarak... Cumhuriyet mitingleri, muhtıralar Baykal'a, CHP'ye çalışmış... Bu arada İlhan Kesici, Yaşar Okuyan, Lütfullah Kayalar vs... Baykal'ı günahları kadar sevmeyen köşelerden, "Baykal'a rağmen de olsa gidin CHP'ye oy atın!" diye çağrılar... Ama Allah için, CHP de oyunu artırmış, öyle diyor Baykal. Ne kadar mı artırmış? Yüzde bir buçuk! Fena mı diyor Baykal, gözlerimizin içine baka baka, "CHP'yi yüzde 20 platosuna oturttum ya" diye konuşmaya devam ediyor, gayet ciddi.... Sanki zekamızı test ediyor. Hani biraz daha devam etse, "Allahı'nızdan bulun, daha ne istiyorsunuz nankörler?" diye hesap bile sorabilir insana, bakışları öyle. 1990'lardan beri hep muhalefete talim etmiş, seçim üstüne seçim kaybetmiş bir parti lideri, son büyük seçim yenilgisinden sonra TV kameralarının önüne çıkmış, istifa edecek yerde, daha hala sözde başarılarını anlatabiliyor. Gerçekten hazin, acıklı. Yazık, söylenecek bir şey yok. HASAN CEMAL / MİLLİYET