SİYASET LİTERATÜRÜMÜZDE YENİ BİR KAVRAM: BEY EFENDİLİK Bey, günümüzde bir erkeğe nazik bir şekilde hitap etmenin adı. Efendi ise, biz onu Cumhuriyet tarihi boyunca kapıcılara hasr etsek de, Osmanlı’da toplumun özellikle aydın kesimi için kullanılan bir kavram. Günümüzde bu ikisini birleştirerek kullandığımız bey efendi kelimesi ise, insan-ı kamil olma yolunda yolun başında olmayıp, nezaket, zarafet, ve bil umum davranışlarıyla örnek olabilen kişiler için kullanılıyor. Bin bin türlü ayak oyunları ve dalaverelerin döndüğü, amaç ve aracın çoğu zaman birbirine karışabildiği siyaset dünyamız en çok ihtiyaç duyan kurumumuzdu bey efendilere ve bey efendiliklere. Çünkü siyasetin ruhunda vardı bu kelimenin ihtiva ettiği mana. Toplumun önünde görülen, ona hizmet mülahazasıyla oy isteyen siyasetçiler bey efendi olmayacaktı da kim olacaktı? İşte Sayın Devlet Bahçeli bey efendiliğini ilk defa ülkücü gençliği sokaktan, anlamsız ve sonuçsuz çatışmalardan çekerek gösterdi. Öyle ya ilmin, bilginin çok önem kazandığı, her şeyin bir manada ilme bağlı olduğu günümüz dünyasında sokak kavgalarıyla ne elde edilebilirdi? Acaba bahçelinin bu tavrı oy kazanmak için mi yoksa samimi olup öyle inandığı için mi yapıyor derken, malum Cumhurbaşkanlığı krizinin, dolayısıyla bir başka memleket krizinin aşılmasına vesile olarak gösterdi sayın Bahçeli bey efendiliğini. Aslında Bahçeli’nin yaptığı normal olandı ancak anormalliklerin normal hale geldiği siyaset dünyamızda normalliklere çok da alışık olmadığımız için alkışlıyorduk Bahçeli’yi bu normal tavırları sebebiyle. Sayın Bahçeli’nin bazı ideolojiler içine sıkışıp toplumun bütün kesimlerini kucaklayabilen bir siyasetçi olamayışını eleştirsem de en son beyefendi tavrını alkışladığımı söylemeliyim. Siyasetin ruhunda vardır iktidar hırsı ve rekabet. Millete hizmet için sadece bir araç olan siyaset amaç haline geldiğinde bu iktidar hırsı insanın gözünü kör edip bir çok yanlış yaptırabilir. İşte bir çok yanlışa alışık olduğumuz siyaset dünyasında bir muhalefet partisi liderinin kendisini düşünmeyip memleketin geleceği için başbakanın hem kendi sağlığını hem de partisinin sağlığını düşünmesi doğrusu takdire şayan bir durum. Böylece sayın Bahçeli Bey efendiliğini taçlandırıp siyasi literatürümüze yeni bir kavram eklemiş oldu. Yüce Kitabımız zamana yemin ederek insanın zararda olduğunu söyler. Çünkü zaman geçtikçe insanın sahip olduğu mal, mülk, sağlık, gençlik v.b.bir çok şeyi de beraberinde alır götürür. Sultan Süleymanların bile bırakıp gittiği saltanat kimseye kalmayacaktır. Sultanlar, saltanatlar unutulacak ancak bu bey efendilikler tarihin tozu raflarında kalmayıp gönüllerde yaşamaya devam edecektir. Taha Ünal Din Sosyolojisi Uzmanı [email protected]