Yanı başımızda, Hatay'ın hemen güneyindeki İdlib'e, topyekün bir operasyon hazırlığı var. Tahran'daki Rusya, İran ve Türkiye zirvesi bunu engellemek için son şanstı. Ancak AKP hükümetinin –aslında kendi yarattığı – İdlib çıkmazını çözmek için bu son şansı da başarısızlıkla sonuçlandı.

Dünyada ve Türkiye'de herkesin kendisini kandırdığını ilan eden AKP'liler, bugüne kadar nedense Rusya Lideri Vladimir Putin'i “kandıranlar” kategorisi dışında tutmaya özen gösteriyordu. Ancak Tahran zirvesinde, İranlıların sürpriz bir kararla, tüm toplantıyı canlı yayınlamaları ile, aslında Putin'in de AKP'yi kandırdığı –üstelik feci kandırdığı- ortaya çıktı.

Nasıl mı?

İdlib'e sıkışmış 3.5 milyon sivilin çok büyük bölümü Esad muhalifleri. İçlerinde 100 bin kadar, çeşitli terör örgütlerine ya da cihatçı gruplara mensup eli silahlı militan var. Cihatçı gruplar, Suriye'deki iç savaşın başlangıcında ülkenin her kesimindeydiler. Ancak Rus destekli Esad ordusu ilerledikçe, Halep'teki, Deyr-El Zor'daki, Doğu Guta'daki tüm cihatçılar tek tek teslim olup, bulundukları

bölgelerden tahliye etmeyi kabul ettiler.

Peki bu tahliyelere kim aracı oldu? 

Bizzat Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın açıkladığı şekilde, Türkiye aracı oldu. (Unutanlar için hatırlatalım; 19 Ekim 2016'da bizzat

Cumhurbaşkanı Erdoğan aynen şöyle demişti; “Putin ile dün akşam görüştüm, Putin'in bir ricası oldu ve El Nusra'yı Halep'ten çıkarmak için bir çalışma içinde olalım diye mutabakatı görüştük.”)

Kısacası, İdlib'deki Esad karşıtı cihatçılar AKP hükümetinin yardımıyla bu bölgeye getirilip, sıkıştırıldılar. Şimdi Putin ve Esad elele verip, İdlib'de bu grupları – ve elbette ailelerini de- imha etmek için harekete geçmiş durumdalar.

“Kandıranlar” kulübüne Tahran zirvesinde sadece Putin girmedi; Listeye İran Cumhurbaşkanı Hasan Ruhani'yi de eklemek gerek.

Soru şu; İran gibi hiçbir şekilde şeffaf olmayan bir rejim, müthiş bir şeffaflık örneği göstererek neden Tahran zirvesini baştan sona canlı yayınladı? 

Bu sorunun yanıtı, canlı yayında tüm dünyanın ne izlediğinde gizli. 

İşin özeti şu; Erdoğan İdlib için “ateşkes” istedi, Putin ise “terör örgütleri burada yok. O zaman ateşkesi kimle konuşacağız” dedi. Böylece canlı yayında İranlılar, Türkiye'yi İdlib'deki cihatçı grupların “hamisi” gibi sunmayı başardılar.

Ortadoğu'daki tüm Şii hareketlerin “hamisi” durumunda olan, bu nedenle de başta ABD olmak üzere, Batı'nın büyük tepkisini çeken İran, Türkiye'yi de tüm Sünni cihatçı grupların “hamisi” gibi göstermeyi başardı.

Tek taşla iki kuş; İran, hem “Ortadoğu'da yalnız değilim. Herkes birilerini destekliyor” imajı yarattı, hem de Türkiye ile başta ABD olmak üzere, Batı'nın arasını daha da açabilmek için yeni hamle yapmış oldu. –Unutmayın; İran'ın bugünlerdeki en büyük derdi Washington'un yaptırımları. Bu yaptırımlardan olabildiğince korunmanın yolu ise, Türkiye gibi ülkelerin ABD ile zaten limoni

olan ilişkilerini daha da kötüleştirmek. Böylece etrafındaki müttefiklerini arttırmak.-

Tahran Zirvesinde bir de Rusya ve İran'ın Türkiye'ye karşı birlikte yaptıkları bir çıkış vardı ki, büyük ölçüde gözden kaçtı/kaçırıldı;

Hem Putin, hem de Ruhani, “Suriye'ye davetsiz olarak gelen tüm güçler geri çekilmeli” mesajı verdiler. Herkes bunu Fırat'ın

doğusunda asker bulunduran ABD olarak anladı.

Gerçekten öyle mi?

Şu açıdan bakın; Yabancı ülkeleri Suriye'ye davet edecek olan kim? Halen BM'de Suriye'yi temsil eden Şam yönetimi. Elbette Amerikalılar Fırat'ın doğusuna girerken Şam'ın iznini almadı. Peki Türkiye Afrin'e, Cerablus-Mare hattına Şam yönetiminin davetiyle mi girdi?

İdlib'deki operasyon sonrasında Rusya'nın da, İran'ın da Esad yönetimiyle birlikte gözünü Suriye'nin hangi bölgesine dikecekleri sanırım sır değil. Alın size bir “kandırılma” vakası daha. Bunun üstüne bir de, zirve bildirisinde Suriye'deki El Kaida, Nusra, Işid gibi terör örgütleri tek tek sayılırken, PKK terör örgütü uzantısı PYD-YPG'den hiç bahsedilmemesini de ekleyin. Durum feci.