27 Ocak Çarşamba sabahı hayatını kaybeden ve Muğla’da dün toprağa verilen Kanun Hükmünde Kararname (KHK) mağduru tarih öğretmeni Nazmi Özler’in tek bir hayali vardı: İşine iade edilmek. 

Her sabah benzinlikteki işine gitmek üzere yola çıkarken, “Anne bana dua et, mesleğime geri döneyim.” derdi.

O sabah da yine aynı dileklerle hazırlanmaya başladı. Evden çıkmadan önce saat 09:05’te WhatsApp uygulamasındaki durumunda Orhan Veli’nin “Bedava” şiirini paylaşmıştı. Esirliğin bedava olduğu bir ülkede yaşamaya isyan ediyor, kelle fiyatına sunulan özgürlükle her gün hayata tutunmaya çalışıyordu.

Sonra yola koyuldu. Evinin yan tarafına park ettiği arabasının yanına gitti. Hava soğuktu. Bir türlü arabasını çalıştıramadı. Arabadan indi. Arızanın kaynağını tespit etmeye çalışıyordu ki el freninin boşalması sebebiyle arabanın hareket ettiğini fark etti. Durdurmaya çalışayım derken arabanın altında kalarak… 

Sonu gelmiyor böyle cümlelerin. 112’ye haber verdiler, ancak Nazmi Özler çoktan hayatını kaybetmişti.

Çanakkale18 Mart Üniversitesi tarih öğretmenliği bölümünden mezunu olan Nazmi Özler, meslek hayatına Aydın FEM Dershanesi’nde başladı. Daha sonra Muğla Kavaklıdere’de bir okula atandı. 

Artık Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı çalışıyordu. Bir yandan da elinden geldiğince anne babasına bakıyor, yemeklerini hazırlıyor, ihtiyaçlarını gideriyordu. Evin tek çocuğuydu, henüz evlenmemişti.

Bir gün o da 150 binden fazla kişi ile aynı akıbetle karşılaştı. Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) hükûmetinin yayımlandığı KHK ile memleketindeki mütevazı ve sade hayatı karartıldı. 

Hakkında Hizmet Hareketi'ne yönelik cadı avında dava açıldı. İki sene süren davalardan beraat etti. Mesleğine geri dönmek için Olağanüstü Hâl (OHÂL) Komisyonu’na müracaat etti, ancak ret cevabı aldı. Yeni çıkan kanun ile tekrar başvurmayı düşünüyordu, o da olmadı.

Nazmi Özler, ihraç edildikten sonra geçimini sağlamak için benzin istasyonunda pompacı olarak çalışmaya başlamıştı. Annesi arkasından yaktığı ağıtlarda hep “Oğlum helallik almadan iş yapmazdı. Kimsenin gönlünü kırmazdı. Evden çıkarken ‘Anne bana dua et mesleğime geri döneyim’ derdi. Kedisi ölümünden sonra yattığı kanepenin üzerinden inmiyor, boydan boya dolanıp onun kokusunu arıyor. Daha geçen gün komşuya 10 tane yazma verdim. Ütülemesi için, oğlumun çeyizine koyacaktım. Oğluma evlen dediğimizde ‘Göreve iade olayım o zaman evlenirim’ derdi.” ifadeleriyle anıyor.

İhraç olduktan sonra akrabalarının ağır hakaretlerine maruz kalan Nazmi Özler’in cenazesini vefalı dostları, annesi ve babası kaldırdı. Babası namaz hazırlıkları yapılırken oğluna hakaret edenleri işaret ederek, “Onlar cenazemize katılmasın, buraya almayın.” diye tepki gösterdi.

Dik duruşu ve mücadelesiyle tanınan Nazmi Özler’in arkadaşları da onun hatırasını yaşatmak için kaç gündür seferber. “Sevdiğimiz, saydığımız, değer verdiğimiz bir kardeşimizdi, kimsenin arkasından konuşmazdı, talebelerinin üzerine titrerdi. Nüktedan sözleriyle bizi hep güldürürdü.” diyorlar.

Muğla’nın Yatağan ilçesinin Şeref Mahallesi’nde yaşayan 34 yaşındaki Nazmi Özler, geride zihinsel engelli bir baba, arkasından ağıtlar yakan bir anne, vefalı birçok arkadaş, kedisini ve Orhan Veli’nin o şiirini bıraktı.