Babasının 23 Temmuz 2016 tarihinde Aksaray’da gözaltına alındığını, ilk 5 gün kendisinden hiçbir haber alamadıklarını söyleyen Rahime Gül Çetinkaya, 16 aydır devam eden tutuklulukla ilgili şunları söyledi:

“Babam cezaevinde psikolojik işkence gördü. İlaçları kendisine 5 ay ulaştırılmadı, doktora çıkarılmadı. Böbreklerindeki kistler her geçen gün büyüdü, şimdi hayati tehlike oluşturdu. Babam 22 Ocak 2017’de ameliyat olmasına rağmen 8 saat üstü kanlı elbiselerle morgun karşısında, parmaklıklar ardında bir köşeye bırakıldı. Normal şartlarda başka hastalar refakatçi ile kalabilirken bize izin verilmedi. Sürüklenerek cezaevine geri götürüldü. Askerlerin kötü muamelesi ve ameliyatta yaşadığı şeylerden sonra babamın hastalığı daha da ilerledi. Adli tıp raporundaki ‘evde bakıma muhtaçtır’ yazısına rağmen babam serbest bırakılmıyor.”

Hiçbir delil olmamasına rağmen babasının cezaevinde tutulduğu söyleyen Rahime Gül Çetinkaya, “İnsanı en çok yaralayan hastalığının ilerlemesine rağmen, acı çektiğini görmelerine rağmen babamın 6 aydır doktora götürülmemesi” diyerek sözlerine şöyle devam etti:

“Dilekçeler yazıyoruz, savcıyla görüşüyoruz ama hiçbir şekilde doktora götürülmüyor. Babam sebebini sorduğunda ise ‘Sırada 700 kişi var, sıranı bekleyeceksin’ cevabıyla karşılaşıyor. Yetkililere sesleniyorum, hangi vicdan bunu göremez, hangi kalp buna duyarsız kalır, kör kalır. Bu zulüm değilse nedir?”

Babasının hayati tehlikesinin her geçen gün arttığını söyleyen Rahime Gül Çetinkaya, “Babamı kaybedersem kim hesabını verebilecek? Babamın suçsuz olduğu er ya da geç ortaya çıkacak ama sağlığını kim ona geri verecek?” diyerek bir an önce tahliyesini istedi.

Tuncer Çetinkaya’nın 25 yıldır gazetecilikten başka işi olmadğını belirten Rahime Gül Çetinkaya sözlerini, “Babamın özgürlüğüne kavuşmasını istiyorum,” diye noktaladı.