Özgür Düşünce'den Cihan Acar'ın haberine göre, basının gündeme getirdiği skandal sonrası ameliyat izni verilen Özdil, bu sefer de Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nin keyfi tutumu nedeniyle mağdur oldu. Hastane yönetimi Tutuklu koğuşunun tadilatını bahane ederek ameliyatı erteledi. Gelen tepkiler üzerine Özdil ameliyat edilerek böbreklerini kaybetmekten son anda kurtarıldı.
YİNE RAHATSIZ
Özdil'in avukatı Deniz Atmaca, tedavi izni ve şikayetlerine karşı cezaevi yönetiminin kulak asmamasına tepki gösterdi. Atmaca şu bilgileri paylaştı:
“Müvekkilim hastaneye gitmek istiyor. Çünkü ağrısı var. İlk ameliyatını yapan doktor böbreklerindeki taşın hepsini çıkartamadıklarını beyan etmişti. 2015'in Kasım ayında doktor hastaneye sevk etmesine rağmen 3 aydır bekletiyorlar.”
AĞRILARI DEVAM EDİYOR
Tutuklu komiser ile en son pazar günü görüşebildiklerini aktaran avukat Deniz Atmaca, “Ağrıları olduğunu söyledi. Ama tedavi yaptırılmıyor. Ameliyattan sonra doktor kontrolünde olması gerekiyor. Keyfi davranış” dedi. 71 GÜN SONRA AMELiYAT iZNi Geçtiğimiz yıl mart ayının başında böbreklerindeki taşın mesane yolunu tıkaması sonucu rahatsızlanan komiser Ahmet Özdil'e cezaevi doktorları ‘acil ameliyat edilmesi' gerektiğini bildirdi.
‘MAHKUM ODASI YOK' BAHANESİ
Ancak Cezaevi Sağlık Kurulu, Özdil'e 3 hafta izin vermedi. Daha sonra Bakırköy Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne sevk edilen Özdil'e ‘mahkum odası yok' denildi. 3 hafta daha bekleyen Özdil, bu kez de Okmeydanı Eğitim ve Araştırma Hastanesi'ne götürüldü.
Basit tahliller için tekrar Silivri Devlet Hastanesi'ne sevk edilen hasta komisere, 7 Mayıs'ta tahlillerin sonucunda ameliyata götürülmek üzere araca bindirildi. Bu kez de yolda hastanenin mahkum koğuşunun tadilatta olduğu gerekçe gösterilerek ameliyat yapılmadı. Ağır hasta olan Özdil, tam 71 gün sonra ameliyat edilebildi.
ŞİKAYETE CEVAP YOK
Özdil'e tedavi izni verilmediği için şikayette bulunduklarını belirten Atmaca, savcılığın şikayet konusunda keyfi davrandığına dikkat çekerek şunları anlattı: “Bu konuda geçen ay şikayette bulunduk. Ama bir neticesini alamadık.”
