İstanbul'da yanlış adrese baskın düzenleyen polis, ev sahibini eşi ve çocuklarının gözü önünde darp etti. Polis daha sonra yanlış adrese geldiğini fark ederek 'kusura bakma' diyerek evden ayrıldı.
Sözcü'den Ümit Türk'ün haberine göre, özel bir şirkette çalışan 30 yaşındaki Hüseyin Topkaya’nın evi, uyuduğu esnada bir grup polis tarafından basıldı. İsmini verdikleri bir şüpheliyi aradıklarını söyleyerek içeri giren polislerden biri, Topkaya’yı yere yatırıp başına silah dayadı. Bir polis de yüzüne tekme atarak kaşını yardı. Kısa süre sonra yanlış adreste olduğunu anlayan polisler, "Yanlış adres kusura bakmayın” diyerek evden ayrıldı.
Polisin yüzüne attığı tekme sonucu kaşı yarılan Topkaya, devlet hastanesinden aldığı darp raporuyla savcılığa giderek polislerden şikayetçi oldu. Polislerin evine gelmeden önce, apartmandaki başka bir daireye de yanlış baskın düzenlediklerini belirten Topkaya, yaşadıkları bu olaydan dolayı çocuklarının ve eşinin psikolojisinin bozulduğunu söyledi.
Hüseyin Topkaya, yaşadıklarını şöyle anlattı:
“Gece 02.00 sıralarında evde uyuduğum esnada kapının tekmelenmesine uyandım. Bir an için deprem oluyor zannettim. Kapı önüne yaklaşınca, ‘kimsiniz’ diye sordum. Bana polis olduklarını, açmazsam kapıyı kırıp gireceklerini söylediler. Ben neden niçin diye sormaya kalmadan, bir kişinin ismini söyleyip terör örgütüne yardım yapmaktan dolayı suçlu olduğumu söylediler. Ben de o kişi olmadığımı yanlış adreste bulunduklarını söylemeye çalıştım ancak, kıracak gibi oldukları için kapıyı açtım. Kapıyı açar açmaz da bir polis memuru beni yere yatırıp kafama silah dayadı. Diğer 3-4 polis de evin diğer odalarına dağıldılar. Ben, ‘abi bağırmayın, çocuklar korkacak' der demez başımda bekleyen polis, suratıma tekme attı. Tekme sonucu sağ kaşım yarıldı. Yüzüm de kanlar içinde kaldı. Bu sırada eşim, iki çocuğum ve tatile gelen yeğenim de gürültüye uyanmış. Korku telaş içinde bağırıyorlardı. O esnada beni yere yatıran polis eşimin yanına doğru gitti. Çocuklar eşimin yanındayken eşime de silah doğrultular. Bu sırada ben defalarca, yanlış adrese geldiklerini, benim olayla ilgim olmadığını söyledim. En sonunda bana inandılar. ‘Yanlış adres kusura bakmayın diyerek evden ayrıldılar.”