ON BEŞ ASIR ÖNCESİ, ZORLUĞU ÇEKENE SOR.
ÜLKESİNİ TERKEDEN, HERKES İÇİN BU ÇOK ZOR.
BİR BELDEDEN BELDEYE, MUHACİR OLUR İNSAN.
KITALARI AŞARSA, OLMAZ MI BU BİR HİCRAN.
YENİ BİR YILA GİRDİ, HİCRETTE İKEN HİZMET.
VATAN HARABE OLDU, TEK BİR YOL KALDI HİCRET.
DÜNYANIN HER YANINA, GİTME AZMİNDE OLMAK.
MUHACİRİN İŞİDİR, HER KAVİMLE BULUŞMAK.
RUHUNDAKİ İMANDAN, GÜÇ ALIR O HER DAİM.
YOLLAR SARPA SARSA DA, SARSILMAZ DİMDİK KÂİM.
KİM DEMİŞ MUHACİRİN, KORKUSU OLUR HALKTAN.
HİCRETE BAŞ KOYANIN, UMUDU ANCAK HAKK’TAN.
MUHACİR UNVANIYLA, YAŞAMAK GÖNÜL İSTER.
SON NEFESİ HİCRETTE, VERMEYE NİYET YETER.
HAKİKİ MUHACİRLE, MAHŞERDE BULUŞURSAK.
KÂFİ BİZE O ŞEREF, BURDA VATANSIZ KALSAK.
MUHARREM’DE KURTULDU, TARİHTE NİCE ÜMMET.
BU HİCRÎ YIL GETİRSİN, DAREYNDE BİZE İZZET.
BARAN