İZZETİN VE ŞEREFİN ZİRVESİDİR, KUL OLMAK.
MAHVİYET VE HACALET DUYGUSUYLA YAŞAMAK.
KULLUK ŞUURUNU DA, HER DAİM ZİNDE TUTMAK.
KULLARA KUL OLMAKTAN, İNSAN KURTULUR ANCAK.
RABB, NE EMREYLEMİŞSE, ONU BAŞ TÂCI YAPMAK.
KULLUĞUN GEREĞİDİR, İŞİNE KARIŞMAMAK.
NE DİLERSE O OLUR, GAYRISINI DUYMAMAK.
TESLİMİYET İÇİNDE, KULA DÜŞEN YALVARMAK.
RIZIKLARA KEFİLDİR, O’NDA OLMAZ UNUTMAK.
KUL OLDUM BEN, KUL OLDUM, SÖZÜNÜ MIRILDANMAK.
BÜYÜKLERİN İŞİDİR, HEP KÜÇÜKLÜKTE KALMAK.
‘BENİM MÜMİN KULLARIM’ HİTABINI BİR DUYMAK.
RUHLARA HAYAT ÜFLER, BUNUN FARKINDA OLMAK.
KULLUĞUN NİŞANESİ, HUZURDA KIYAM DURMAK.
RÜKU VE SECDELERLE, KULLUK ZEVKİNİ TATMAK.
NEFİS ENGEL OLSA DA, BU YOLDAN AYRILMAMAK..
KULLUKTAN DAHA BÜYÜK, PÂYE YOK Kİ ANLATSAK.
ŞEHADET CÜMLESİNDE, KULLUĞU ÖNE ALMAK.
ALLAH’IN ELÇİLİĞİ, SONRASINDA YER ALMAK.
NE BÜYÜK BAHTİYARLIK, BÖYLE RABB’E KUL OLMAK.
ALLAH VARKEN GAYRIYA, EL AÇIP DA YALVARMAK.
MÜMİNE HİÇ YAKIŞMAZ, FÂNİ KULA KUL OLMAK.
HAZİNELERİ SONSUZ, BÜYÜK RABB’E İNANMAK.
DÜNYA VE AHİRETTE, SAADETE KAVUŞMAK.
BELÂLAR KARŞISINDA, YÜCE RABB’E SIĞINMAK.
HEPSİ BİRER İMTİHAN, KAZANIP KAZANMAMAK.
SIRADAN BİR KUL GİBİ, YERİNİ UNUTMAMAK.
KULLUĞUNDA NOKSANLIK VE EKSİK BIRAKMAMAK.
BİZLER ÂDEM OĞLUYUZ, KULLUKLA ÖNE ÇIKMAK.
ŞEYTANLARIN VASFIDIR, KUL OLMAKTAN SIYRILMAK.
KÖLELİKTİR, ALLAH’IN KULLARINA KUL OLMAK.
DÜNYADA RÜSVAYLIKTIR, AHİRETTE DE YANMAK.
BÂRÂN