Acı ve hüzünlerle, mutluluk ve beklentilerle öyle veya böyle günler geçiyor ve ömür bitiyor. Nasıl yaşarsanız öyle ölürsünüz nasıl ölürseniz öyle haşr edilirsiniz. Hepimiz bir gün bu dünya sürgünündeki vademizin dolacağını biliyoruz. Peygamber Efendimiz’in (SAV) tavsiyesiyle hayırlı ve uzun ömürler duamızı kendimize, anne babalarımıza, sevdiklerimize ediyoruz. Aslında kıymetli büyüğümüzün dediği gibi “Ömrün uzunluğu-kısalığı, onun daha ziyade yerinde değerlendirilip yediveren başaklar haline, yüz veren başaklar haline, yedi yüz dâne veren başaklar haline getirilmesi ya da getirilememesiyle olur, uzun yaşamakla değil. Kısa yaşamaya çok önemli şeyler sıkıştırmaktır esas.” Verilen vücut emanetini ve melekeleri Allah için yaşamaya, Allah için yaşatmaya adayıp adayamamış olmak devreye giriyor. 

Henüz kaybettiğimiz Ali Açıl Abimizi de rahmetle anarak, tüm hayatlarını Allah rızasına adamış, varını yoğunu hizmet yolunda harcamış büyüklerimizin, geçirdikleri ömrün, düstur edinilmesi gereken yönlerine bakalım istedim.

Allah rızasına adanmış ömürleriyle büyüklerimiz, tebessümle ilgili hayat düsturlarını benimseyerek çevrelerine olumlu bir etki bırakmışlardır. Onların en belirgin özellikleri arasında güleryüzlerini eksik etmemeleri, her anı şükürle karşılamaları ve çevrelerine sevgi ve hoşgörü ile yaklaşmaları bulunmaktadır. Tebessümle sadece kendi iç huzurlarını değil, aynı zamanda etrafındaki insanları da pozitif bir enerjiyle etki alanlarına almışlardır. Gülümsemeleri, çevrelerindeki insanlara moral olmuş, olumsuzluklara karşı direnç kazandırmış ve yaşamlarında güzelliklere odaklanmalarına vesile olmuştur. Büyüklerimizin hayatlarını göz önüne alarak, bizler de günlük yaşantımızda abus bir ifade yerine mütebbessim bir çehreyi yaşam tarzı haline getirebilir ve çevremize olumlu bir etki bırakabiliriz.

Arşın altında gölgelenecek yedi zümreden biri olmanın infak kahramanı olmaktan geçtiğini bilen büyüklerimiz, Allah’ın verdiğini Allah için infak ederek çevrelerine örnek bir yaşam tarzı sunmuşlardır. Vermenin, ikram etmenin temelinde zengin olmak değil samimiyetleri ve içtenlikleri yatar.  Allah rızası için yardım etmek; paylaşmanın, sevginin ve merhametin en güzel ifadesidir. İsraf etmeden ihtiyaç sahiplerine odaklanarak, maddi kaynaklarını etkili bir şekilde yönetmişler ve çevrelerine karşı sorumluluk sahibi olduklarını hissettirmişlerdir. Bu yaşam düsturlarını benimseyen büyüklerimiz, birlik ve beraberlik duygularıyla çevrelerinde hasene dalgası oluşturmaya gayret etmişlerdir. Onların örnek yaşamlarıyla, iç huzurun, toplumsal dayanışmanın, empati oluşumunun ve sosyal bağları güçlendirmenin birlik ve beraberliği teşvik ettiğini görebiliriz. 

Sabırlarında bile aktif olanların, sürekli hareket etmeleri, bedensel sağlıklarını korumanın yanı sıra, aynı zamanda ruhsal ve zihinsel açıdan da canlı kalmalarına katkıda bulunmuştur. Allah rızası için sürekli hareket etme, vücudu sağlıklı tutmanın yanı sıra, enerji seviyelerini yükselterek ve pozitif bir ruh haline sebep olmuştur. Kıymetli büyüklerimiz, aktif bir yaşam sürmenin, ibadetlerini daha etkin bir şekilde yerine getirmelerine ve Allah'a daha yakın hissetmelerine yardımcı olduğunu öğretmişlerdir. 

Aktif bir hayat sürmeleri zinde kalmalarının  vesilesidir. Yorulsalar bile bir an olsun durmadan; iyiliği yaymak, yardıma ihtiyaç duyanlara el uzatmak ve toplum için faydalı olmak için sürekli olarak çaba harcamışlardır. Bu şekilde, sürekli hareket halinde olmak, sadece bireyin kendi sağlığına değil, aynı zamanda çevresine ve topluma katkıda bulunmasına olanak tanır. İyi bir organizasyon ve planlama ile hareket etmişler, boşa geçen zamanı en aza indirerek hayatlarına değer katmışlardır. Zamanın kıymetini bilmek, sadece kendi hedeflerine ulaşmalarına değil, aynı zamanda çevrelerindeki insanlara daha fazla zaman ayırarak onlara da değer vermek anlamına gelmiştir.

Büyüklerimiz, hayatlarını Allah rızasına adamış olmanın yanı sıra sürekli bir öğrenme ve gelişim gayreti içinde olmuşlardır. Kitap okuma alışkanlığını benimseyen örnek şahsiyetler, ilim ve bilgiye olan açlıklarını asla kaybetmemişlerdir. İlmî ve manevî eserlerle yoğrulmuş olan zihinleri, sadece kendi dünyalarını değil, aynı zamanda etraflarındaki insanları da aydınlatmıştır. Hassaten Kuran aşığı olmaları ve kitap okuma alışkanlıklarının getirdiği tefekkür ve anlayış, onların çevrelerine örnek olmalarını sağlamıştır. Günlük yaşantılarında dua ve ibadetleriyle bütünleşmiş olduklarından dolayı, zorluklarla karşılaştıklarında bile sabır ve şükürle hareket etmişler. Kitap okumanın önemli olduğunu; hususiyle de bizi Rabbimize ulaştıracak, gâye-i hayâl saydığımız neticeye ulaştıracak alışkanlık olduğunu hissettirmişlerdir.

 

Hüsnü şehadet bırakan büyüklerimizin örnek hayatlarında aile, dünya sürgününde bir liman gibi; sevgi, dayanışma ve anlayışla dolu yaşam mekânı olarak karşımıza çıkıyor. Kıymetli büyüklerimiz, aile hayatlarında, eşlerine ve çocuklarına  karşı davranış şekilleriyle emsal olmuşlardır. Allah rızasına uygun yaşamanın ne demek olduğunu göstererek, birbirlerine sevgiyle bağlı, sağlıklı ve mutlu bir aile ortamının temellerini atmışlardır. 

Rabbimizden Ali Açıl abimizi ve ahiret diyarına göçmüş tüm anne-babalarımızı,abilerimizi, ablalarımızı meccanen affetmesini, miras kalan emsal ömürlerini hayatlarımıza şiar edinebilmemizi temenni ederim.