Anıl Bağrık - Üvey annesi istemeyince 15 yaşında evlenmek zorunda kalan, diyaliz hastası olunca ikinci eşi tarafından terk edilen, üvey kızından kabul görmeyen, tedavisi bittiği halde gidecek yeri olmayan Arzu Tavsamaz, yattığı hastaneyi mesken edindi. Adana Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesindeki tedavisi tamamlanan Arzu Tavsamaz, dram üstüne dram yaşıyor. Tam 9 aydır hastanede kalan genç kadın, AA muhabirine yaptığı açıklamada, hayatındaki ilk dramı ve acıyı 7 yaşında yaşadığını, o günden sonra da talihsizliklerin peşini bırakmadığını belirterek, ''Annem, babamı aldatınca ailemiz dağıldı. Benim velayetimi babama verdiler. Ancak, babamın ikinci evliliğini yaptığı üvey annem beni hiç sevmedi. Bu sevgisizlik denizinden çırpınıp kurtulmak isterken daha çok battım'' dedi. Arzu Tavsamaz, üvey annesinin baskısından kurtulmak için 15 yaşında evlilik yapmak zorunda kaldığını ancak bunda da hayal kırıklığı yaşadığını belirterek, şunları söyledi: ''Yaklaşık 14 yıl süren evliliğim boyunca dünyaya gelen 5 çocuğumdan 3'ünü doğumda kaybettim. Bir kızım ise 7 yaşında trafik kazası sonucu öldü. Geriye kalan tek evladım olan oğlum şu anda 15 yaşında, babasının yanında kalıyor. Ben diyaliz hastası olunca eşim 11 yıl önce ailesinin baskısıyla beni terk etti. Bunun üzerine sokakta kalınca tesadüfen tanıştığım ve neredeyse babam yaşında olan 65 yaşındaki bir kişiyle sırf sığınacak bir çatım olsun diye evlendim. Ancak, bu kez adamın çocukları tarafından istenmedim. O da beni terk etti. Bu kez yine sokakta kalmıştım. Sonra tedavi için Adana'ya geldim. Hayatımda her şey olumsuz gidiyordu ancak yaşadığım tek iyi şey tedavi gördüğüm Adana Numune Hastanesi personelinin bana sahip çıkması oldu. Onlar sayesinde 9 aydır hastanede kalıyorum. Hastane yönetimi yemeğimden yatmama kadar her şeyimle ilgileniyor. Her sorunumu onlarla paylaşıyorum. Beni çok seviyorlar. Şu an hastanede yatılı olarak kalıyorum. Onlardan Allah razı olsun. Doktorundan hemşiresine, güvenlikçisinden temizlikçisine kadar herkes bana yardımcı oluyor.'' -''KALACAK YERE İHTİYACIM VAR''- Tavsamaz, personelin iyi niyeti sayesinde 9 aydır hastanede kaldığını ancak bu durumun zaman zaman çeşitli sıkıntılara yol açtığını ifade etti. Hastanede birçok ölüm olayıyla karşılaştığını, sürekli hastane ortamında bulunmaktan dolayı psikolojisinin bozulduğunu anlatan Tavsamaz, ''Benim kalacak yere ihtiyacım var. Sığınma evine gitmek istedim cevap alamadım, yaşım küçük olduğundan huzurevi de almaz. Ne yapacağımı şaşırdım'' dedi. Geçimini babasından kalan aylık 180 TL ile karşılamaya çalıştığını ancak bu paranın da 100 TL'sinin kredi borcuna, 40 TL'sinin de ilaç masrafına kesildiğini belirten Tavsamaz, şunları söyledi: ''Aldığım paradan sadece 40 lira bana kalıyor. Ben de geçimimi sağlamak için kışın patik örüp satıyorum. Yazın da çöp kutularındaki pet şişeleri toplayıp satıyorum. Pet şişeleri çöpten topladığım için her an mikrop kapma tehlikesiyle karşı karşıyayım ama bunu yapmaya mecburum. Son bir kaç haftadır da hastanede yatılı tedavi gören yaşlı bir kadının bakımını üstlendim. Böylece kendimi geçindirmeye çalışıyorum ama hayat şartları zor. Keşke benim de düzenli bir işim olsa. Bana bir kapının açılmasını, bir evimin olmasını istiyorum. Herkes gibi akşam olduğunda evime gidip yatmak istiyorum.'' Tavsamaz, kendisine uzanacak bir yardım eli beklediğini belirterek, ''Şans bir kez de olsa benim yüzüme gülsün yeter'' diye konuştu. Adana Numune Hastanesi yetkilileri de, Tavsamaz'a ellerinden geldiğince yardımcı olmaya çalıştıklarını ancak, sürekli hastanede tutamayacaklarını, onun mağdur olmaması için tüm şartları zorladıklarını belirterek, Tavsamaz'ın acilen sürekli kalabileceği bir yere ve geçimini sağlayabileceği bir işe ihtiyacı olduğunu bildirdiler. (ANI-ERS-ÇAL)17.08.2011 11:49:39