Ferdi Akıllı - Murat Yolcu - Kocaeli'de 17 Ağustos Marmara depreminde eşi, oğlu, gelini ve torununu kaybeden emekli 81 yaşındaki emekli astsubay Ali Yılmaz, yıkılan evinin enkazında bulduğu eşi ve oğluna ait fotoğrafa her sabah bakarak özlem gideriyor. 81 yaşındaki Yılmaz, AA muhabirine yaptığı açıklamada, 1972 yılında emekli olduktan sonra Kocaeli'nin Başiskele ilçesinde 5 katlı bir binadan daire alarak buraya yerleştiğini söyledi. 17 Ağustos gecesi ise depremden bir süre önce tuvalete kalktığını ve daha sonra uyuyamadığını ifade eden Yılmaz, ''Deprem olduğu sırada bir patlama sesi duyduktan sonra evimiz sallanmaya başladı. Binamızın yıkılmasının ardından her yer karanlığa gömüldü'' dedi. Depremde yıkılan evde eşi Mürvetcen, oğlu Cihan, gelini Filiz ve 8 yaşındaki torunu Bahar ile kızı Betül'ün olduğunu dile getiren Yılmaz, şöyle devam etti: ''Bina yıkılınca eşime bağırmaya başladım. Eşimin sesini 5 kez duydum sonra bir daha cevap alamadım. Bulunduğum yerden yeniden bağırmaya başladım. Sabah 07.30 gibi bulunduğum binanın üzerinde sesler gelmeye başladı. Oturduğumuz binada komşularımızın yakınları, akrabalarını aramaya gelmiş. Daha sonra bulunduğumuz yere kurtarma ekiplerinin geldiğini fark ettim. Ekipler evimize geldiğinde kızım Betül'ün sağ olduğunu öğrendim. Kızım 36 saat sonra kurtarıldı. Ben de yaklaşık 4,5 saat enkaz altında kaldıktan kurtarıldım.'' Depremden sonraki 4 gün boyunca her gün ailesinden birinin cenazesini toprağa verdiğini anlatan Yılmaz, ''Eşim, oğlum, gelinim ve torunumun cenazelerini mahalle mezarlığına defnetmek için hazırlıklara başladık. Son anda eşimi defnedeceğimiz mezara başkasının gömüldüğünü öğrendik. Eşimi daha sonra başka bir mezarlığa defnetmek durumunda kaldık. Eşim, oğlum, gelinim ve torunumdan ayrı bir mezarda yatıyor'' şeklinde konuştu. Enkaz altında geçen 4,5 saatin hayatının en zor dönemlerinden biri olduğunu anlatan Küçük, sözlerini şöyle sürdürdü: ''Her yerden çığlık sesleri geliyordu. Kurtarılana kadar bağırışmaları dinledim. Bağırsam enkazın altında kim duyacaktı ki. Bulunduğum yerde kurtarılmayı bekledim. Bir yandan eşimi, çocuklarımı, gelinimi ve torunumu düşünüyordum. Ara ara eşime ve çocuklarıma bağırıyordum. Ses alamayınca endişelenmeye başladım. Hiç birinin sesini duyamıyordum. Depremden sonra psikolojim bozuldu. Aradan 12 yıl geçti fakat daha yeni yeni kendime geliyorum ve toparlanıyorum. Bazen yattığımda, enkaz altında kaldığım sürede duyduğum o bağırışmalar kulaklarımda çınlıyor. Depremden sonra enkaz yığınları içerisinde eşim Mürvetcen, oğlum Cihan ve torunumun Bahar'ın fotoğraflarını buldum. Her gün kalktığımda resimlerine bakarak özlemimi gideriyorum. Allah kimseye eş, evlat ve torun acısı yaşatmasın.'' Deprem sonrası bir süre İstanbul'da yaşayan oğlunun yanında kaldığını söyleyen Yılmaz, daha sonra depremzedelere tahsis edilen Kocaeli'nin Başiskele ilçesinde bulunan Altınkent Kalıcı konutlarına yerleştiğini belirtti. Ali Yılmaz, 1999'da yaşadığı acının hala yüreğinde tazeliğini koruduğunu, kalıcı konutlarda kalan depremzedelerin kendisine büyük destek olduğunu sözlerine ekledi. (FER-MY-FTH-HMD)16.08.2011 12:12:46