BALIKESİR (A.A) - Seyhan Kırıcı / Zafer Akpınar - Balıkesirde
doğuştan iki kolu olmayan 18 yaşındaki Semra Kara, ayaklarıyla yazıyor, yemek
yiyor, bilgisayar kullanıyor, saçlarını tarıyor. Yaklaşık 7 yıl önce Ankarada
gittikleri bir hastanede önerilen beyin dalgalı elektronik protez kolu başarıyla
deneyen Kara, maddi imkanları bulunmadığı için alamadıkları cihazın hayaliyle
yaşıyor.
AA muhabirinin aldığı bilgiye göre, Sındırgının Karakaya köyünde yaşayan
Kara ailesinin üç çocuğundan biri olan Semra Kara, bedensel engelli olarak
dünyaya geldi. İki kolundan yoksun Karanın doğuştan başlayan çileli hayatı, 10
günlükten itibaren Balıkesir, İzmir ve Ankaradaki hastanelere götürülmesiyle,
yollarda devam etti. Yapılan araştırmalar sonucunda genetiğe bağlı sorun
nedeniyle engelli doğduğu belirlenen Kara için şifa arayan ailesi, bütün mal
varlığını harcadığı kızlarını mutlu edecek bir sonuca ulaşamadı.
Kolları olmadığı için ayaklarıyla yazan, yemek yiyen, bilgisayar kullanan,
saçlarını tarayan Kara, yıllardır beyin dalgalı elektronik protez kolların
hayaliyle yaşıyor.
Baba Zekeriya Kara, AA muhabirine yaptığı açıklamada, kızının dışında
ailesinde üç engelli daha bulunduğunu belirterek, Halamın oğlu vardı zihinsel
engelli, 18 yaşında hayatını kaybetti. Diğer halamın genç kızı var, zihinsel
engelli olarak yaşamını sürdürüyor. Benim küçük oğlumun beyninde bir sorun var.
Amcamın kızı var doğuştan bir kolu bulunmuyor dedi.
Semra dünyaya geldikten sonra 10 günlükken İzmire hastaneye götürdüklerini
ve birçok araştırma yapıldığını anlatan Kara, şöyle konuştu:
Kan uyuşmazlığı yok, annesinin alkol veya hap kullanıp kullanmadığını
araştırdılar bulamadılar, genetik dediler. Hastanelerde çok yattı, çok zayıftı.
Yıllarca hastanelere taşındık. O dönemlerde tütün ekip satıyordum. Otomobilimizi,
tütünden sağladığımız gelirlerin tamamını kızım için harcadım. Ankarada
hastanelerde yattı. Eşim refakatçi olarak yanında kaldı, ben parasızlıktan
balkonlarda kaçak sabahladım. Ankara ve İzmirde otobüs terminallerinden
hastanelere kadar kızım sırtımda, yürüyerek gittim. Minibüs parası vermemek için
kilometrelerce yol yürüdüm. Yok işte, paranız olmayınca çaresizlikten bunları
yapıyorsunuz. Tek isteğim, kızımın kollarına kavuşmasıydı, olmadı.
-7 yıl önceki umut-
Yaklaşık 7 yıl önce Ankarada GATAda bir doktora gittiklerini anlatan Kara,
o gün, kızı Semrada, yurt dışından ithal bir çeşit beyin dalgalı elektronik
protez kol denendiğini söyledi.
Semranın protez kollarla kalem aldığını, bardak ve şemsiye tuttuğunu dile
getiren Kara, Protez cihazlar, iki koluna da tam uyum sağladı. Omuzundaki damar
ve sinirlerin halen özelliklerini koruduğu söylendi. O günün parasıyla 108 bin
liraydı. Yarısını devlet verecekti. Bize düşen 54 bin lirayı bulamadım. Nasıl
bulayım- Para olmayınca kol da olmadı dedi.
Durumu, o günlerde Sındırgı Kaymakamlığına anlattıklarını ancak kendilerine
başka bir protez kol önerildiğini vurgulayan Kara, İzmirde bir firmaya gittik.
Sadece fiziki iki kol vereceklermiş. Hareket etmiyor, sadece görüntü... Kızım
istemedi, çalışmayan, iş görmeyen 4 bin 500 liraya verilecek kolu ne yapsın-
Kaymakamlığa kolu istemediğimizi ilettik diye konuştu.
-Hastane kapısında düştü beyni hasar gördü-
Hastanelere tedavi amaçlı gittikleri dönemlerde kızının başından talihsiz
bir olay geçtiğini de anlatan Kara, İlköğretim 2. sınıfa gidiyordu. Zekasıyla,
isteğiyle sınıfta birinciydi. Hastaneye gittiğimiz bir gün, giriş kapısında
ayağının kayması sonucu düştü. Başını betona çarptı. Beyni hasar gördü, iki gün
yoğun bakımda kaldı. O günden sonra doktorların dediği gibi unutkanlık başladı ve
okuldaki başarısı gerilerde kaldı ifadelerini kullandı.
Baba Kara, 2006 yılının kasım ayında kızı için engelli aylığı verilmeye
başlandığını belirterek, geçen yılın mart ayında ise Bağ-Kur kaydının çıkması
nedeniyle bunun da kesildiğini söyledi.
-Çok sevdiği çayı ayaklarıyla değil, elleriyle içmek istiyor-
Semra Kara ise 7 yıl önce bir kez denediği hareketli protez kolları
unutamadığını ifade ederek, O kollarla her şeyi yapabilirim. Çok sevdiğim çayı
ayaklarımla değil ellerimle içebilirim. Rüyalarıma bile giriyorlar.
Arkadaşlarımla koşup, oynamak istiyorum ama olmuyor. Yere düştüğüm anda kollarım
olmadığı için yüzüm yaralanıyor dedi.
Annesine tarlada, bahçede yardım etmek istediğini, domates ve salatalık
toplamayı arzuladığını anlatan Kara, İki kolun fiyatı çok yüksek değil ama
paramız yok. Yardım istiyorum. 7 yıldır hayaliyle yaşadığım kollara kavuşursam
çok mutlu olacağım diye konuştu.
Yayıncı: Doğan Sarıtaş